Δεν ξεριζώνονται οι νύχτες από μέσα μας

βλασταίνουν φύλλα και κλαδιά

κι έρχονται τα πουλιά του έρωτα και κελαϊδούνε

δεν ξεριζώνονται οι νύχτες από μέσα μας

οι σπόροι τους φυτρώνουν δάσος σκοτεινό

στις λόχμες του ο φόβος ενεδρεύει

ζώα μικρά και ζώα άγρια το κατοικούν

όχεντρες έρπουν και ρημάζουν τις φωλιές μας

λιοντάρια ετοιμάζονται να μας ξεσκίσουν

δεν ξεριζώνονται οι νύχτες από μέσα μας

έγιναν δάσος σκοτεινό και μας πλακώνει


 

*Από τη συγκεντρωτική έκδοση Ντίνος Χριστιανόπουλος | Ποιήματα (Ιανός, 2004)

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.