Βεατρίκη πάψε να γελάς, Διονύσης Καρατζάς

Με ξεχνάς τα μάτια σου κλειστά

τα χείλη σφραγιστά

και χάνομαι στους δρόμους

 

Βεατρίκη πάψε να γελάς

 

Μου γελάς το δάκρυ σου νερό

το γέλιο σου κενό σαν τον αέρα

 

Βεατρίκη πάψε να γελάς

 

Με πονάς σκιά μεσ’ στη σκιά

σκορπάς σαν τον καπνό

και χάνεσαι στους δρόμους

 

Βροχή μια Κυριακή που μ’ έδεσες για πάντα

στα χρυσά μαλλιά σου

 

Βεατρίκη πάψε να γελάς


 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.