εσείς που κλείσατε στα χέρια σας
τον έρωτα μαβί
και που μιλήσατε με φθόγγους σιωπής
τη νύχτα την έναστρη
εσείς που ζήσατε τον ύπνο μακάρια κοινό
και που τη φουρτούνα γαλήνεψε
ένα ακρωτήρι με δύο φάρους αφής
εσείς που ζήσατε σε ένα σπίτι
με πόρτες και παράθυρα
από θάλασσα και μουσική
αφεθήκατε στην σιωπή της αίσθησης
να έχεις κάτι από παράδεισο
παραδοθήκατε επαρκώς
στα βλέμματα και στα χέρια
που ξημέρωσαν τον κόσμο σας
για να έχει νόημα
η αναμονή όσων έζησαν μόνοι
μόνοι και έντιμοι
μόνοι και μόνοι
και μόνοι…
παραδοθήκατε επαρκώς·
…
Ο Βαγγέλης Ρουσσάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κάρπαθο. Αποφοίτησε από το τμήμα ιστορίας και αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Αγάπησε από παιδί τη Λογοτεχνία, γιατί μέσα από εκείνην ξέφευγε από τον κόσμο που πολλές φορές επιβάλλεται στους ανθρώπους. Έκτοτε ανακάλυψε κι άλλες αγάπες. Όλες είχαν να κάνουν με μικρά – μικρά κομμάτια που κρύβονται μέσα σε ψυχές και περιμένουν να αναδυθούν. Πολλές από τις αγάπες του, τις εφηύρε γιατί ήταν εκείνες που χρειαζόταν, για να μην επιβιώνει μόνο. Τώρα, ξανά μαθαίνει να ψάχνει για χρώματα, και στιγμές και κομμάτια μικρά. Με την γνώση πως δεν θα τα βρει ποτέ όλα. Του αρκεί. Ταξιδεύει.
