Από λευκά χρυσάνθεμα
σα χιόνι και σα γάλα
λευκή λευκή ανθοβόλησε
και ανάβρυσε όλ’ η σάλα
Σε κάθε μου αλαβάστρινο
και κρυσταλλένιο βάζο
όλο ευωδιές με κάνουνε
κι άθελα αναστενάζω!
Καμέλιες πλημμυρίσανε
τα κόκκινα ανθογυάλια
Δροσούλες απ’ τα πέταλα
σταλάνε αγάλια-αγάλια
Και συλλογιούμαι: αν τύχαινε
και τώρα εγώ πεθάνω
τι ωραία που θα μου ταίριαζαν
χρυσάνθεμα από πάνω…
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
