Είναι νύχτα
ανιχνεύω τα δέντρα
Μ΄είχες ρωτήσει κάποτε
για τα σιωπητήρια
από που αναπνέουν τα πουλιά
Είχα απαντήσει
κάτι απροσδιόριστο
για τα σιωπητήρια
Είχα μεγαλώσει με τη σιωπή
πέρα από τα απέραντα βουνά
της Πατρίδος
πέρα από τις κοφτές ανάσες
λίγων ήμερων ζώων τη νύχτα
που τρέφονται
με βρόχινο νερό
Είναι νύχτα
από παιδί ήξερα
για τα σιωπητήρια
πέρα από τα απέραντα βουνά
της Πατρίδος
Ο Βαγγέλης Ρουσσάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κάρπαθο. Αποφοίτησε από το τμήμα ιστορίας και αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Αγάπησε από παιδί τη Λογοτεχνία, γιατί μέσα από εκείνην ξέφευγε από τον κόσμο που πολλές φορές επιβάλλεται στους ανθρώπους. Έκτοτε ανακάλυψε κι άλλες αγάπες. Όλες είχαν να κάνουν με μικρά – μικρά κομμάτια που κρύβονται μέσα σε ψυχές και περιμένουν να αναδυθούν. Πολλές από τις αγάπες του, τις εφηύρε γιατί ήταν εκείνες που χρειαζόταν, για να μην επιβιώνει μόνο. Τώρα, ξανά μαθαίνει να ψάχνει για χρώματα, και στιγμές και κομμάτια μικρά. Με την γνώση πως δεν θα τα βρει ποτέ όλα. Του αρκεί. Ταξιδεύει.
