θα έρθει η εποχή που οι άνθρωποi θα διαλέγουν γονιούς,
θα διαλέγουν δουλειά, θα διαλέγουν πώς να ζούν.
Χρειαζόμαστε έναν θάνατο και όχι λιποθυμίες.
Θέλουμε παραβίαση κόκκινου και μετωπική σύγκρουση
και όχι απλά ένα σπασμένο φανάρι.
Ο καιρός της μετάνοιας έχει παρέλθει προ πολλού.
Οι αφορισμοί στην ημερήσια διάταξη.
Οι έγκλειστοι ψιλιάστηκαν το κακόγουστο αστείο της συρμάτινης περίφραξης.
Παρήγγειλαν στη σιωπή τους πως αυτές είναι οι
τελευταίες ανέμελες μέρες της..
Ο επιστάτης καλά θα κάνει να αιτηθεί επόδομα ανεργίας.
Ίσως μόνο τότε θα υπάρξει κάποια ελπίδα για
τα κουτσούβελα του να πάρουν θέση στην κυκλικότητα.
Αξίζει να επιστρέψουμε…
Αξίζει να πατηθεί η σκανδάλη και να δούμε
τις ιδρυματικές σιτιζόμενες μέρες μας να ξεψυχούν αδικαίωτες.
Έτσι βέβαια αυτές θα νομίζουν…
Γιατί ο κύριος χ υποθήκευσε τη ζωή του
για να ζήσουν κι αυτές όπως όπως.
Έτσι εξελίχθηκε όμως ο σκοπός… αυτές ήταν η γέφυρα…
Προσδοκούμε στις νέες γεννήσεις…
Αυτές θα μιλάνε για εκείνες όπως εμείς για τον Κολοκοτρώνη…
Με μια διαφορά…
Οι σχολικές αίθουσες θα πάρουν θέση
χαρούμενων ανοιξιάτικων πρωινών στην Πράγα
…επιθανάτιες καταδύσεις σε άγνωστα κορμιά…
ιλιγγιώδεις στροβιλισμοί καπνού
…δρόμοι…δρόμοι…δρόμοι…
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
