Αρχική Δημιουργοί Δημοσιεύσεις από Αλεξία Κατσαβού

Αλεξία Κατσαβού

3403 ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ 0 ΣΧΟΛΙΑ
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ. Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό. Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια... Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων. Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία… Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή… Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.

Hallelujah, Leonard Cohen

Μωρό μου, έχω ξανάρθει εδώ, ξέρω αυτό το δωμάτιο έχω περπατήσει πάνω σ' αυτό το πάτωμα. Ζούσα μόνος πριν σε γνωρίσω, έχω δει τη σημαία σου στη...
Pablo_Neruda

Μικρή και τριανταφυλλένια, Pablo Neruda

Είσαι μικρή και τριανταφυλλένια μικρή τριανταφυλλένια κι άλλες φορές, μικρούλα και γυμνή νομίζω πως χωράς μες στην παλάμη μου που έτσι δα να κάνω, σε σφίγγω και σε φέρνω μπροστά...

Η νύχτα,αρμενίζει, Oliverio Girondo

Η νύχτα, αρμενίζει Όπως χθες, Όπως πάντα, Στα ήρεμα νερά, Στα σιωπηλά, Στα διάφανα, Και η εξοχή, οι πόλεις, Τα δέντρα, Η ύλη Που συστρέφεται με τον αέρα, Όπως χθες, Όπως πάντα, Επ’ άπειρω, Με κατεύθυνση τον...

ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ…, Ράντυαρντ Κίπλινγκ

Αν μπορείς να κρατάς το κεφάλι ψηλά όταν γύρω σου όλοι τον εαυτό τους εχάσαν δειλά, και για τούτο μαζί σου τα βάζουν, στον εαυτό σου...

‘Η Έρημη Χώρα’ του Τόμας Έλιοτ

«Μετά το φως του δαυλού κόκκινου σε ιδρωμένα πρόσωπα Μετά την παγερή σιωπή στους κήπους Μετά την αγωνία σε τόπους πετρωτούς Τις κραυγές και...
Dario_Jaramillo_Agudelo

Μια μέρα, Dario Jaramillo Agudelo

Μια μέρα θα σου γράψω ένα ποίημα που δε θα μιλάει για τον αέρα ή για τη νύχτα ένα ποίημα χωρίς τα ονόματα των λουλουδιών, χωρίς...

“Το τουρλουτίνι” του Αλέξανδρου Αδαμόπουλου

Ένα απόγεμα καθόμασταν όλοι μαζί στη μεγάλη σάλα. Η γιαγιά κουνιόταν νυσταγμένη στην πολυθρόνα της. Ξαφνικά ο Μάρκος γαύγισε και όρμηξε στο παράθυρο. -Ήσυχα! Πρόσταξε...

Δρόμοι και δρομάκια, Χρίστος Λάσκαρης

Ζηλεύω τούς μεγάλους δρόμους. Μοναχικοί, τραβοῦν μακρυά, ἐρωτευμένοι μέ τό ἂγνωστο. Ἐνῶ τά δρομάκια, σέρνουνται στίς φτωχογειτονιές᾽ σέ τρομερά ἀδιέξοδα. (Δρόμοι καί δρομάκια |Χρίστος Λάσκαρης. Eκδόσεις Γαβριηλίδης)
song_of_the_day_3

Stay with me / Goran Karan

https://www.youtube.com/watch?v=M7iKoPBHTIM *

ΑΝ ΚΑΙ, Max Ritvo

Σου έχω μιλήσει για τον παράδεισο – εννοούσα απλά ότι τα μάτια είναι ήλιοι που βλέπουν· η όραση είναι των προσώπων ο νευρικός, απολαυ-στικός Κύριος. Κάθε που σ’...