Δεν υπάρχουν αυτονόητα.
Όλοι αγαπούμε δυο τρείς… αλλά αυτό πράγματι αποτελεί μια ξέχωρη κουβέντα και μόνη… Κάποτε μου σύστησαν μια κοπέλα και είπαν τάχα πως πήγαινε μέσα της βαθιά κάθε παραμικρή του κόσμου ενοχή…. εκείνη χαιρόταν και έβαζε με το νου της πως γνωρίζει και αγαπά τον άνθρωπο και πως ξέρει από θλίψη.
και δεν αγάπησε ποτέ. Καλά που έβλεπε και Ουρανό, να σώζεται και αμφιβάλλω αν μέχρι και σήμερα γνωρίζει.
Για αυτό σου λέω δεν υπάρχουν αυτονόητα…
Αντί της αγάπης εγώ προτιμώ να με φροντίζουν, έτσι το βλέπω. εγωιστικά…
κι αν τύχει και με αγαπήσουν; πόσο μάλλον (τι τύχη) να αγαπήσω εγώ;
κι ας μην χάνεται αγάπη, ας είναι μόνη, ακουβέντιαστη, δική μου.
Μ.
Η Μελπομένη είναι νομικός. Αγαπάει το φθινόπωρο, τα βιβλιοπωλεία, την τηλεόραση. Πιστεύει πως οι μέρες πληθαίνουν με την αφή, την πίστη και τον άνθρωπο. Το Ολόγραμμα φιλοξενεί τις συλλογές και τις διαθέσεις της. Γεννήθηκε το ‘94, έμαθε να διαβάζει με λεξικό και να γράφει. Σκέψεις της συνοδεύουν τις φωτογραφίες σας.
