Είμαι ασημένιος και ακριβής. Δεν έχω προκαταλήψεις. Ό,τι κι αν δεις, το καταπίνω αμέσως, Ακριβώς όπως είναι, αθάμπωτο από αγάπη ή απέχθεια. Δεν είμαι σκληρός, μόνο ειλικρινής Το μάτι ενός μικρού θεού, τετραγωνισμένο. Τον περισσότερο καιρό αυτοσυγκεντρώνομαι στον απέναντι τοίχο. Είναι ροζ, με στίγματα. Τον έχω κοιτάξει τόσο πολύ Που νομίζω πως είναι μέρος της καρδιάς μου. Αλλά τρεμοσβήνει. Πρόσωπα και σκοτάδι μας χωρίσουν ξανά και ξανά. Τώρα είμαι μια λίμνη. Μια γυναίκα σκύβει πάνω μου, Ψάχνει στις εκτάσεις μου να βρει ποια είναι στ’ αλήθεια. Έπειτα γυρνά σ’ αυτούς τους ψεύτες, στα κεριά, ή στο φεγγάρι. Βλέπω τη ράχη της και την καθρεφτίζω πιστά. Με ανταμείβει με δάκρυα κι ένα αγωνιώδες σφίξιμο των χεριών. Είμαι σημαντικός για κείνη. Πάει κι Έρχεται. Κάθε πρωί είναι το πρόσωπό της που αντικαθιστά το σκοτάδι. Μέσα μου έχει πνίξει ένα νεαρό κορίτσι, κι από μέσα μου μία γριά γυναίκα Αναδύεται προς το μέρος της μέρα με την μέρα, σαν ένα τρομερό ψάρι.
Γεννήθηκε και ζει στη Δράμα. Στην Κομοτηνή, σπούδασε Νομική. Ανάμεσα στις πολλές ώρες στα πολλά βιβλία και σημειώσεις για τη σχολή, έβρισκε χρόνο για να διαβάζει και τα άλλα, τα λογοτεχνικά. Αν ρωτήσει κανείς έναν φίλο της, θα την χαρακτηρίσει με δυο λέξεις: βιβλία και καφές.
Στο «Ολόγραμμα» παρουσιάζει – προτείνει βιβλία –όλων των ειδών- που αγαπά και θεωρεί άξια προσοχής.
