Τα γράμματα πέφτουν από το όνομά σου
και σκορπούν στον δρόμο.
Κράτησε το κορίτσι εκείνο,
με κίνδυνο να πληγωθεί κάποιος από τους δύο.
Κράτησε το κορίτσι αυτό και γύρισέ το σπίτι.
Και άμα εκείνη δε δεχτεί,
άμα σου πει πως καθαρίζει μόνη της,
να μη θυμώσεις.
Κράτησε αυτό το κορίτσι, που πίνει το κρασί του γρήγορα
και σου λέει ότι της έρχεται στο κεφάλι επειδή δεν σε φοβάται.
Κράτησε αυτό το κορίτσι, μόνο γιατί σου άπλωσε το χέρι,
κάθε μία φορά που δεν την γέμισε κανένας.
Κράτησε το κορίτσι αυτό και την αλήθεια τώρα μην της πεις,
γιατί είναι πουπουλάκι και με ένα δυνατό σύμφωνο χάνεται.
Επειδή εγώ την πονάω ή την μετανιώνω και εσύ
ή που της θύμωσες ή δεν την παρατήρησες καλά.
Κράτησέ την μέχρι να νιώσει καλύτερα και μην αλλάξεις,
μην την αφήνεις και μην αγανακτείς.
Γιατί αυτό αγαπάει σε σένα.
Κράτησε το κορίτσι και μείνε έτσι ακριβώς όπως είσαι.
Μην της πεις τίποτα. Αν έχεις άλλη αλήθεια εσύ, να μην την πεις.
Κράτησε το κορίτσι αυτό, για να το σώσεις.
Κράτησε το κορίτσι αυτό, όταν έρχεται, επειδή σε έχει ανάγκη μεγάλη.
Κράτησε το κορίτσι αυτό, να το θυμάσαι.
Επειδή είναι δικό σου.
*Κράτησε το κορίτσι, Σοφία Σταθάκη
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
