Τώρα θα μετρήσουμε δώδεκα
και θα μείνουμε όλοι ακίνητοι.
Για μια φορά πάνω στη γη
ας μη μιλήσουμε σε καμιά γλώσσα,
για ένα δευτερόλεφτο ας σταθούμε,
ας μη σαλέψουμε τόσο τα χέρια.
Θα ήταν ένα λεφτό εξαίσιο
δίχως βιάση, δίχως ατμομηχανές,
όλοι θάμασταν μαζί,
σε στιγμιαία ανησυχία.
Οι ψαράδες της κρύας θάλασσας
δεν θα κάναν κακό στις φάλαινες
και ο δουλευτής του αλατιού
θα κοίταζε τα σκασμένα του χέρια.
Αυτοί πού ετοιμάζουν πόλεμους πράσινους,
πόλεμους αερίων, πόλεμους πυρός,
νίκες δίχως επιζώντες,
θα φορούσαν ένα σεμνό ρούχο
και θα βαδίζαν με τους αδερφούς τους
στη σκιά, χωρίς να κάνουν τίποτα.
Ας μη συγχέουν αυτό που θέλω
με την οριστική αδράνεια:
ζωή είναι μονάχα αυτό που γίνεται,
δεν έχω τίποτα να κάνω με το θάνατο.
Αν δε μπορέσαμε να ομοφωνήσουμε
κινώντας τόσο τις ζωές μας,
ίσως με το να μην κάνουμε τίποτα για μια φορά,
ίσως μια μεγάλη σιωπή να μπορεί
να διακόψει τούτη τη θλίψη,
τούτο το να μην καταλαβαινόμαστε ποτέ,
το να φοβεριζόμαστε με το θάνατο.
Ίσως η γη μας δώσει ένα μάθημα
όταν ενώ το παν φαίνεται νεκρό
σε λίγο το παν νάταν ζωντανό.
Τώρα θα μετρήσω ως τα δώδεκα
και συ σωπαίνεις κι’ εγώ πηγαίνω.
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
