Αυτό το καλοκαίρι ποιός θα το πάρει;
Ποιοι μας αγαπάνε;
Κλειστό μαγαζί
κλειστό μαγαζί της αγάπης.
Κι αυτό το καλοκαίρι φέρνει για μένα
μπάνια
σ’ αχρησιμοποίητες ακρογυαλιές
θαλασσινά ναπολιτάνικα φαγιά μπύρες
ουίσκια
άγρια εκμετάλευση εχθρών και φίλων
αποκρουστικά ξενύχτια σε ντεκόρ
ποιητικά κ ‘ευχάριστα.
Είμαι κουρασμένος πολύ κουρασμένος
μέσα
πως θέλετε να το δείτε ανοίξτε με να
το δείτε
έχω όμως κουράγιο
αδυνατώ να επιχειρήσω με πνεύμα
επιχειρησιακό την ηλικία μου
αδυνατώ να πιστέψω πως μ’αγάπησε
έστω κι ένας έως τώρα
αδυνατώ να βρω μια σκοπιμότητα στην
τέχνη
εκτός της σκοπιμότητος πως πρέπει
να ζήσει κι αυτή
όπως τόσα άλλα ωραία ή χαμερπή
αδιάφορο…
Σου λέω:
Θέλω να γείρω… να ξεκουραστώ… να γείρω…
να μάθω πάλι να μετράω τ’ άστρα
χωρίς να χάνω και τον ουρανό
να ξαναγίνω θαυμαστής του
ηλιοβασιλέματος
να λαχταρώ το τσιγάρο ενώ δεν το
έχω μάθει ακόμα.
Σου λέω:
Εγώ που αγάπησα τα πάντα πριν να τα
γνωρίσω θέλω
ν’αγαπήσω κάτι επιτέλους που το ξέρω.
Ποιήματα |Εκδόσεις Ποταμός
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017.
Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ.
Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό.
Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια…
Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων.
Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία…
Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή…
Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.
