Ετικέτα: Φωνές
Ψυχοσωματικά
Στους κόσμους που γκρεμίζονται δίπλα μας, καίγονται τα κάστρα μέσα μας.
Η μουντή μας καθημερινότητα, η ρουτίνα, οι κακές ειδήσεις και οι πολλές απαιτήσεις, μας...
Αντί προλόγου
-Είμαι ο ποιητής, είπε.
-Και τι πάει να πει ποιητής;
-Ποιητής είναι ο εραστής των αιχμηρών λέξεων,
εκείνων που σημαδεύουν κατευθείαν την ψυχή
και την κρατάνε ζωντανή κι...
απουσιάΖΩντας
Τα βήματά τους ακούγονταν από μακριά. Έμοιαζαν με σάλπισμα από χιλιάδες στρατιώτες την ώρα της μάχης. Δεν ξέρω γιατί, μα πάντα ο ήχος της...
Οι πενιές του ανθρώπου
οι άνθρωποι γνωρίζουν δυο πενιές/ εκείνη του λυγμού κι εκείνη του παραπόνου/ πεπεισμένοι πως το παράπονο είναι προνόμιο/ το προτιμούν/ ο λυγμός είναι επίπονος/...
Ψάχνοντας κοχύλια Μάρτη μήνα
Θαλασσάκια ρευστά, υδαρή κι ανεξερεύνητα καλούν παιδιά στις ακτές να μυρίσουν τι πάει να πει αλάτι κι αγάπη. Βήματα μικρά, βαθιά βυθίζονται σε κόκκους...
Ο κύκλος που δεν κλείνει, του Αλέξανδρου Αδαμόπουλου
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ
Ο κύκλος που δεν κλείνει
Ο κύκλος δεν έκλεισε. Τόσα χρόνια δεν λέει να κλείσει. Έγινε απλώς φαύλος κύκλος, φαυλότατος. Που ανακυκλώνεται, διαρκώς·...
ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ, Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου
Κει που πατείς
η γης απλώνει κι είναι αρκετό το χώμα μου
γιατί σε επιθυμώ
Αγάπη μου, είναι η ζωή μου ολάκερη Δευτέρα
Ο ίσκιος κι η φοβέρα...
Πόθοι, ελληνικός μαστίχα και ταφικά έθιμα
Τις μέρες που αδειάζουμε, γεμίζουνε συνήθειες άλλοτε ευχάριστες, άλλοτε αποπνικτικές. Σε ένα καθεστώς τακτικής ρουτίνας ψάχνουμε μηχανισμούς που να μας δίνουν πνοή. Επαναλαμβανόμενη μεν,...
Εκείνα που πραγματικά θες
«Κι έρχεται η στιγμή που δικαιώνεσαι.
Η λύτρωση. Η ανταμοιβή του μόχθου.
Απελευθερώνεσαι από το μεγάλο «θέλω» που κόχλαζε μέσα σου και τώρα ξεχυλίζει ρέοντας προς...
Αποκόλληση
Περπάταγαν μόνοι μέσα στο πλήθος. Ο ένας δίπλα στον άλλον χωρίς τη γνώση της γνωριμίας τους. Όλα επάνω τους ήταν κοινά. Ακόμη κι όταν...
Top
Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα…, Κώστας Καρυωτάκης
Σαν δέσμη από τριαντάφυλλα
είδα το βράδυ αυτό.
Kάποια χρυσή, λεπτότατη
στους δρόμους ευωδιά.
Kαι στην καρδιά
αιφνίδια καλοσύνη.
Στα χέρια το παλτό,
στ’ ανεστραμμένο πρόσωπο η σελήνη.
Hλεκτρισμένη από φιλήματα
θα ‘λεγες...
