Ετικέτα: Φωνές

Ήταν ο ήχος της φωνής που πρώτα αναγνώρισα. Το γρέζι εκείνο που έβγαινε απ’ τα έγκατα και ανοιχτό και ολόκληρο απλωνόταν, σπάζοντας κάθε τοίχο...

Νυσταγμένα μάτια που πικρά χαμογελούν κοιτούν την άδεια πόλη. Φλεγόμενοι βόστρυχοι ξεπρόβαλλαν από το κράνος του. Μοιάζανε της πόλης λυχνίες που λαμπύριζαν μονάχα για δυο μάτια...

Τα πιάτα που έχουν αφεθεί στο νεροχύτη άπλυτα με αγχώνουν. Νιώθω πως με κοιτούν ακόμα κι αν έχω φύγει γρήγορα για το σαλόνι σε...

Αν ήταν λουλούδια οι κιμωλίες, θα ήταν μπιγκόνιες. Γράφανε και σβήνανε αναμνήσεις που αριθμούσαν από τα 15 τους έτη. Στους κύκλους των χρόνων φυσούσαν τα υπολείμματα...

Είμαι τύπος πρωινός. Με υποχρεώσεις ή χωρίς και πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, θέλω να σηκώνομαι νωρίς, να σκέφτομαι πως θα με χτυπάνε ηλιαχτίδες τις περισσότερες...

Θεσσαλονίκη- Αθήνα Αύγουστος 2019   Οι μέρες περνούσαν κι ένα πέπλο μαγείας τύλιγε ακόμη πιο σφιχτά τον αλαβάστρινο λαιμό του. Η θνητή του φύση δεν έμελλε...

Στον Φεντερικο Γκαρθια Λόρκα   Αφέγγαρη νύχτα Η νύχτα που έφυγες Κι ονειρεύτηκες τόσο πολύ Τα όμορφα φεγγάρια Του Γουαδαλκιβιρ   Ανέπνευσες πρώτη φορά Στον κόσμο Κι άνθισε ο κόσμος Κόκκινος   Μία πάναστρη νύχτα Πανσέληνος ολοόιομη   Και αυτό...

Η μοναξιά είναι η μόνη πατρίδα μας είπε ο Νίτσε , όμως τούτο το καλοκαίρι προστίθεται στην «πατρίδα» και η μοναξιά του τοπίου, για...

Ήταν 27 του Ιούλη του 2019 και ήταν η πιο ωραία μέρα του χρόνου. Παρά την κούραση της εβδομάδας και τους ξέφρενους χορούς της...

Διάφανη, διαυγής, παρατημένη στου κόσμου τη ραστώνη. Αναμένει το αυγουστιάτικο φεγγάρι να κάνει κύκλο στο σκοτάδι. Ήταν χαμένη στα ρηχά και περπατούσε σε μονοπάτια τυφλά. Διάλεγε μηχανικά...