Ετικέτα: Φωνές

Στον Φ. Γ. Λόρκα Δεν σε αγγίζει ούτε η καλοκαιρινή δροσιά ούτε το κύμα στο ακροθαλάσσι ούτε τα ρόδινα μάγουλα ούτε και το λινό μαξιλάρι μιας Κυριακής Για σένα δεν...

Όσο και να λιώνεις, το φυτίλι σου δεν σβήνει. Είσαι άναμμα της φύσης, που η θλίψη δε συνθλίβει. Μοιάζεις με Απόλλωνα του Kassel. Μη φοβάσαι είσαι το καλύτερα σωζόμενο...

Τα αμάραντα είναι από αυτά τα λουλούδια που τα είχα στιγματίσει ανεπανόρθωτα. Ήταν για μένα τα λουλούδια του νεκροταφείου και πιο συγκεκριμένα του Άη...

Ήταν ο ήχος της φωνής που πρώτα αναγνώρισα. Το γρέζι εκείνο που έβγαινε απ’ τα έγκατα και ανοιχτό και ολόκληρο απλωνόταν, σπάζοντας κάθε τοίχο...

Νυσταγμένα μάτια που πικρά χαμογελούν κοιτούν την άδεια πόλη. Φλεγόμενοι βόστρυχοι ξεπρόβαλλαν από το κράνος του. Μοιάζανε της πόλης λυχνίες που λαμπύριζαν μονάχα για δυο μάτια...

Τα πιάτα που έχουν αφεθεί στο νεροχύτη άπλυτα με αγχώνουν. Νιώθω πως με κοιτούν ακόμα κι αν έχω φύγει γρήγορα για το σαλόνι σε...

Αν ήταν λουλούδια οι κιμωλίες, θα ήταν μπιγκόνιες. Γράφανε και σβήνανε αναμνήσεις που αριθμούσαν από τα 15 τους έτη. Στους κύκλους των χρόνων φυσούσαν τα υπολείμματα...

Είμαι τύπος πρωινός. Με υποχρεώσεις ή χωρίς και πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, θέλω να σηκώνομαι νωρίς, να σκέφτομαι πως θα με χτυπάνε ηλιαχτίδες τις περισσότερες...

Θεσσαλονίκη- Αθήνα Αύγουστος 2019   Οι μέρες περνούσαν κι ένα πέπλο μαγείας τύλιγε ακόμη πιο σφιχτά τον αλαβάστρινο λαιμό του. Η θνητή του φύση δεν έμελλε...

Στον Φεντερικο Γκαρθια Λόρκα   Αφέγγαρη νύχτα Η νύχτα που έφυγες Κι ονειρεύτηκες τόσο πολύ Τα όμορφα φεγγάρια Του Γουαδαλκιβιρ   Ανέπνευσες πρώτη φορά Στον κόσμο Κι άνθισε ο κόσμος Κόκκινος   Μία πάναστρη νύχτα Πανσέληνος ολοόιομη   Και αυτό...