Αρχική Ετικέτες Lettere d’amore

Ετικέτα: Lettere d’amore

Μελάνθιον δαμασκηνόν ή αγάπη-στην-ομίχλη

Θεσσαλονίκη- Αθήνα Αύγουστος 2019   Οι μέρες περνούσαν κι ένα πέπλο μαγείας τύλιγε ακόμη πιο σφιχτά τον αλαβάστρινο λαιμό του. Η θνητή του φύση δεν έμελλε...

Η ερωτική πένα της Μήδειας

Μήδεια – Ιάσονας Σύμφωνα με το μύθο της Αργοναυτικής Εκστρατείας, η Μήδεια, κόρη του βασιλιά της Κολχίδας και προικισμένη με μαγικές δυνάμεις, ερωτεύτηκε τον Ιάσονα...

Ερωτική επιστολή μιας πάλαι ποτέ εποχής

Τόσο κοντά και τόσο μακριά. Ένα χαρτί. Ένα μολύβι. Μία ψυχή. Ένα άλλο μισό. 1994. Τόσο κοντά και τόσο μακριά.   Σήμερα θα φάνταζε τρελά ουτοπικό. Άκρως ρομαντικό. Πέρα για πέρα παλιομοδίτικο....

[…εκείνο το σπίτι στη θάλασσα. ]

“Αν σου έγραφα εγώ ένα τέτοιο γράμμα, θα ήταν γραμμένο με λέξεις απλές, φθαρμένες από τη χρήση όσων ανθρώπων τις ξεστόμισαν… θα σου έγραφα...

Φθινοπωρινή Ισημερία

Φοβόταν. Φοβόταν πολύ. Η καρδιά της χτυπούσε δυνατά. 190 παλμοί το λεπτό. Τους άκουγε. Ήταν εκεί. Ανελέητοι. Κάθε βράδυ. Γινόταν ένα με το μάντρα...

Rainy Sunday

Πρώτη γνωριμία με ποιητή. Όνειρο ντυμένο αστροφεγγίτη. Απογυμνωμένο. Τώρα. Αιθέρας σύμπτωσης ή κατάλληλη στιγμή. Αγγίζω. Ακουμπώ κάτι με την άκρη των δαχτύλων. Εγγίζω. Σε πλησιάζω. Εγγύς στη ψυχή. Λέξεις γεύση άγριο κεράσι. Λέξεις. Γεύσεις. Λέξεις. Αίσθηση αιώρησης νερού. Μάτια...

Tang-έρω-ντας με το «ήρθες αργά»

Το Ήρθες Αργά ακούστηκε για πρώτη φορά τη χρονιά του 1944 από την υπέροχη φωνή της Κάκιας Μένδρη. Μία από τις σημαντικότερες ερμηνεύτριες του...

Ερωτοτροπώντας με τη Φάτα Μοργκάνα του Καββαδία

Φάτα Μοργκάνα   Στὴ Θεανὼ Σουνᾶ Θὰ μεταλάβω μὲ νερὸ θαλασσινὸ στάλα τὴ στάλα συναγμένο ἀπ᾿ τὸ κορμί σου σὲ τάσι ἀρχαῖο, μπακιρένιο ἀλγερινό, ποὺ κοινωνοῦσαν πειρατὲς πρὶν πολεμήσουν. Στρείδι ὠκεάνιο...

Να αιωρούμαστε σαν τα λευκά πουλιά

Χείμαρρος. Έρχεται. Το νιώθω στο πετσί μου. Θέλω να το ζήσω μέχρι το μεδούλι. Εκεί που τρυπάει κόκκαλο. Μία στάλα αίμα πάνω στον πάγο. Ζω. Μία στιγμή. Παρόλα αυτά ζω. Καυτό κόκκινο χρώμα. Θα...

Top

άτιτλο, Πέννυ Γιώτη

Πνιγμένη σ' ένα σώμα, χρόνια παγιδευμένο. Μπορώ να νιώσω τη λύπη στα βήματα περαστικών, τα κρυφά λόγια γνωστών και αγνώστων, μα ποτέ τα δικά σου. Γι' αυτό λοιπόν, μη διστάσεις απόψε να με απογοητεύσεις κι'...