Ετικέτα: Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου

Την δύσκολη ζωή μου ασφαλή να κάνω εγώ στην Τράπεζα του Μέλλοντος επάνω πολύ ολίγα συναλλάγματα θα βγάλω. Κεφάλαια μεγάλ’ αν έχει αμφιβάλλω. Κι άρχισα να φοβούμαι μη...

Ανήκω πλέον σ’ όλα τα Ταμεία∙ πληρώνω Φόρο Καθαράς Προσόδου, Ταμείο Αρωγής, Ταμείο της Προνοίας, Υγειονομική Περίθαλψη, Έκτακτη Εισφορά, Μετοχικό Ταμείο, για δυο λόγους, Ταμείο της Συντάξεως, Ταμείο Ασφαλείας. Τώρα...

Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ για νάβρω τα παράθυρα. – Οταν ανοίξει ένα παράθυρο θάναι παρηγορία. – Μα τα παράθυρα δεν...

Όλη μου τη ζωή κακοποιήθηκα από ανθρώπους που ήθελαν απαντήσεις. «Γιατί είναι αυτό έτσι και όχι αλλιώς;» «Ποια είναι η ερμηνεία σου γι’ αυτό;» Αυτή η οργή του...

Ἡ Ποίηση εἶναι μιά πόρτα ἀνοιχτή. Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν τίποτα καί προσπερνοῦνε. Ὃμως μερικοί κάτι βλέπουν, τό μάτι τους ἁρπάζει κάτι καί μαγεμένοι πηγαίνουνε να...

Αν δεν βγαίνει από μέσα σου ορμητικά σε πείσμα όλων, μην το κάνεις. Αν δε βγει απρόσκλητο από την καρδιά κι απ’ το μυαλό σου κι απ’ το...

Το χειρότερο δεν είναι που μ’ έκλεισαν σ’ αυτή τη φυλακή και πήραν τα κλειδιά κι έφυγαν, μα που δεν ξέρω ως πού φτάνει η φυλακή μου, που...

Ἀτσάλινος καὶ σοβαρὸς ἀπάνω στ᾿ ἄλογό του τὸ ἀχαμνό, τοῦ Θερβαντὲς ὁ ἥρωας περνάει, καὶ πίσω του, τὸ στωικὸ γαϊδούρι του καβάλα ὁ ἱπποκόμος του ὁ χοντρὸς...

Δὲν εἶμαι ἐγὼ ποὺ τὴ ζωή σου ἦρθα σὰν ἥλιος νὰ φωτίσω: τὸ φῶς στὰ μάτια μου ποὺ λάμπει δικό σου -καὶ σ᾿τὸ στέλνω πίσω! Τοῦ μαγικοῦ τοῦ κόσμου ἂν...

Ελάχιστοι μας διαβάζουν ελάχιστοι ξέρουν τη γλώσσα μας μένουμε αδικαίωτοι κι αχειροκρότητοι σ' αυτή τη μακρινή γωνιά όμως αντισταθμίζει που γράφουμε ελληνικά. *** Από ποίηση δεν έχω αγαπήσει περισσότερο...