Ετικέτα: Ποίηση

Όμως ποια να ‘σαι Εσύ που αιφνιδιάζεις –με τόση λάμψη τόση μουσική– το σκυθρωπό βασίλειο της σιωπής μου; Που χείμαρρος φωτός εισβάλλεις ξάφνου σ’ αυτά τα ειρηνικά σκιόφωτα όπου χρόνια...

Μου γύρισες την πλάτη και γδύθηκες έτσι όπως γδύνονται όσοι γνωρίζουν την αφή του ροδοπέταλου και πώς τρεμίζουν τα νερά του Αμούρ όταν φυσάει ο αέρας.   Κοίταξέ με,...

Άκουσε τώρα τη σιωπή Την πιο μεγάλη σιωπή Που στη σχισμή της παγωμένης στέρνας Παρεισφρέει Που ανοίγει την πύλη Της αβύσσου Το πέπλο αναμερίζοντας της αυταπάτης Και πρόσεξε πιο πίσω σου Το...

Είμαστε δυο άνεμοι νυχτερινοί Πουθενά πάνω σ’ εμάς δε βρίσκεται ένας δρόμος Ένα τέλος μια αρχή ένα σχήμα   Υποθέτοντας τους εαυτούς μας αγαπιόμαστε Για τον τρόμο και τον...

Κρανίο, μυστική καρδιά αόρατοι δρόμοι του αίματος υπόγειες στοές του Πρωτέα ύπνου, σπλάχνα, αυχένας, σκελετός.   Είμαι όλα τούτα. Είναι απίστευτο αλλά είμαι ακόμα και η ανάμνηση ενός σπαθιού, κι η...

Τρία σπίρτα αναμμένα ένα ένα μέσα στη νύχτα Το πρώτο για να δω ολόκληρο το πρόσωπό σου Το δεύτερο για να δω τα μάτια σου Το τρίτο...

  Dans les peoples vraiment libres, les femmes sont libres et adores. SAINT – JUST T. είν’ οι γυναίκες π’ αγαπούμε σαν τα ρόδια έρχονται και μας βρίσκουνε τις νύχτες όταν βρέχη με...

Αν σου λείψω μια νύχτα μην ανησυχήσεις ως το άλλο πρωί, ως το άλλο βράδυ, ως την Κυριακή, μην κρατάς μελαγχολία μικρή.     Αν είσαι δίπλα στο τζάκι στο φως των...

Τα ποιήματα που έζησα στο σώμα σου σωπαίνοντας, θα μου ζητήσουν, κάποτε, όταν φύγεις, τη φωνή τους.   Όμως εγώ δε θα ’χω πια φωνή να τα...

(απόσπασμα)   Ήθελα να 'σουν καθρέφτης μου, πράγμα μου. Να 'σουνα πράγμα, να μου ανήκεις... Καθρέφτης μου να σε μαθαίνω και πράγμα μου να σε κρατώ.   Να 'σουν πράγμα μου:...