Ετικέτα: Ποίηση

Στο ταβάνι σχήματα τριαντάφυλλα και σχήματα αράχνη τα φώτα κίτρινα θαμπά σκοτεινά μεγάλα ψάρια στους πράσινους βαθιούς τοίχους καρφωμένα αίμα τρύπιες κουβέρτες και σπασμένα τζάμια η βροχή και ξάφνου μέσα στα χέρια...

Ό, τι έχω δικό σου. Μην βλέπεις τα μάτια μου που γεμίζουν χαρά Που τα χέρια μου τρέμουν σαν πουλιά φοβισμένα Που πλέουνε μέσα στο φως τα...

Τὰ βήματα τοῦ φθινοπώρου ἀντήχησαν νωρίς, κι εἶπε μὲ πίκρα ἡ ἀδελφή μου: «Ἡ νυχτερινὴ βροχὴ τὰ ρόδα μας τὰ μάδησε, ἀδελφούλη μου, καὶ τώρα;» Ἕνα βιβλίο ρομαντικὸ...

Κάτω από το παράθυρο μου πέρασε πάλι αυτός δόκανο για φεγγάρια Το κεφάλι του τετράγωνο κλουβί μέσα του ένα μάτι απ’ τα λίγα που περίσσεψαν της νύχτας μα όχι...

Σαν φτάσει η ώρα του θανάτου θα ʼθελα τʼ ακριβά σου χέρια νʼ αγγίξουν τα ματόφυλλά μου κι ας είναι για στερνή φορά.   Να ζεις και να γλυκανασαίνεις το...

Ἔβρεχε ἐκεῖνο τὸ βράδυ, ἔβρεχε ἀνέβηκα τὰ σκαλιὰ κανεὶς στὴν κάμαρα Ἔβρεχε; ἔτρεμε στ᾿ ἀνοιχτὸ παράθυρο ἡ κουρτίνα Ἔβρεχε… «Φεύγω μὴ ζητήσεις νὰ μὲ βρεῖς. Ἀγαπῶ ἄλλον!», ἔγραφε Ἀγαπῶ...

Μόνος χωρίς αμφιβολία για το τέλος. Η σάρκα μου τρυφερή για το μαχαίρι Σου. Το σχέδιο αυτό ούτε δικό Σου ούτε δικό μου και η αποτίμηση της τέφρας ούτε...

(A conceit)   Δώσ’ μου το χέρι σου   Κάνε χώρο για μένα Για να σε οδηγήσω Και να σ’ ακολουθήσω Πέρα απ’ αυτή τη λύσσα Της ποίησης.   Άσε τους άλλους να ’χουν Την...

Το πνεύμα μου, σαν ουρανός, σαν ωκεανός, σαν θάλασσα, λύνεται απόψε στο άπειρο χωρίς να βρίσκει αναπαμό. Τις ζώνες γύρω του έσπασε και ανατινάζεται θερμό το πνεύμα...

Κουβαλώ την ισοπεδωτική οργή της πλημμύρας. Δεινόσαυρος ή τερατόμορφο κουνέλι με την κουφαμάρα του προϊστορικού ζώου στάθηκα στην καρδιά σου στα χαλάσματα μετά την καταιγίδα και κοίταζα.