Ετικέτα: Ποίηση

Να βρέχει θέλω όταν. Όχι δυνατά. Μίζερα να βρέχει, αποτυχημένα όχι παραπάνω από σταγόνες σαν εκείνες που συμπαραστάθηκαν σε κάθε λιγοστό σημείο της ζωής μου σταγόνες θέλω να μεταφέρουν στον ώμο...

Αν ενώσεις το βροχόνερο με το δάκρυ σου, το γέλιο σου με τον ήλιο, το σίφουνα, τον αγέρα με την ξεσηκωμένη αγανάκτησή σου. Αν κλάψεις για τα...

Μας αρέσει να κάνουμε ντουζ στη συνέχεια (θέλω το νερό πιο ζεστό από κείνη) και το πρόσωπό της είναι πάντα απαλό και ήρεμο και θα με σαπουνήσει...

Αν θυμούμαι, δεν είναι που νικήθηκα Δεν είναι που επιδίωξα μιαν αγοραία λύση Όλα συγκλίνουνε μπροστά σ’ εκείνο που έρχεται Αδιάλειπτο, ανεξίτηλο, στίγμα στο πρόσκαιρο. Να ξεχωρίσεις, αν...

μπατιρημένο κουρείο Σάββατο βράδυ χωρίς δουλειά μπατιρημένο κορμί Σάββατο βράδυ χωρίς έρωτα   το φιλί ενώνει πιὸ πολύ απ᾿ το κορμί γι᾿ αυτό το αποφεύγουν οι πιο πολλοί   το γατί μου δε χορταίνει μόνο με χάδια θέλει και...

Αυτές τις μελαγχολικές Κυριακές που δεν έχεις τίποτα να κάνεις που δεν πας στην εκκλησία ούτε στο γήπεδο να ψυχοθεραπευθείς γυρνάς στους δρόμους της πόλης από καφέ σε καφέ κατεβαίνεις στο λιμάνι κάθεσαι σ΄ένα...

«Σβήσε τα μάτια μου· μπορώ να σε κοιτάζω, τ’ αυτιά μου σφράγισέ τα, να σ’ ακούω μπορώ. Χωρίς τα πόδια μου μπορώ να ’ρθω σ’ εσένα, και...

Πριν λυτρωθείς απ’ τα δάκρυα που πνίγεις Πριν σε προδώσει η μυρωδιά της φωτιάς Πριν τυλιχτείς στις αλυσίδες της θλίψης Πριν αρνηθείς τις μαχαιριές της χαράς Πριν σε...

Τις μέρες τις γλυκιές του Σεπτεμβρίου, όταν δεν έχει ακόμη βρέξει και είναι το άκουσμα των ήχων πιο αραιό και η γεύσις των ωρών και από...

Έξω από το παράθυρο έλαμπε το πέλαγος. Θα τρελλαθώ αν χαθεί το πέλαγος, είπε η Μαρία. ‘Εκρυβε με τα χέρια τη γυμνότητα, παράφορη, γυρίζοντας με μια τρομαχτικήν απόγνωση...