Ετικέτα: Ποίηση

Κι όταν θα ρθει η στιγμή, και πάλι να κατεβώ προς το βυθό, χωρίς την πίστη, που έχουν άλλοι, μα και χωρίς να φοβηθώ, με την ψυχή που...

Ένας διαβάτης σε τούτη τη ζωή είμαι και εγώ Ένας διαβάτης.. Μονάχος έμαθα να περπατώ Σε τραχιά και λασπωμένα εδάφη Σε δρόμους πέτρινους  και απροσπέλαστους με ματωμένα γόνατα και...

Όταν κολακεύεται, το πρόσωπό σου είναι σαν πινέλο βουτηγμένο στο χρώμα της ζωής που άξαφνα το έβαλαν κάτω από μια δέσμη       καθάριο νερό που εκρήγνυται. *Μετάφραση: Jazra...

Τὸ βράδυ, μαζεύεις ξύλα γιὰ τὸ τζάκι. Καὶ τὸ πρωί, ἂ τὸ πρωί, τί πικρὴ ποὺ εἶναι ἡ ζωὴ ὅλο μὲ τὶς στάχτες.  

ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΠΕΘΥΜΗΣΑ ΤΟΥΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥΣ   ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΞΑΝΑ ΣΕ ΠΟΛΗ ΜΑΚΡΙΝΗ ΦΩΣ ΚΕΡΙΝΟ ΚΡΑΤΩ ΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΜΟΥ 'ΤΑΞΕΣ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΜΙΑΝ ΑΓΑΠΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ.   ΠΩΣ ΑΝΑΣΑ ΓΙΝΗΚΑ ΚΡΑΤΩ ΚΕΙΝΟ ΠΟΥ...

Τα ποιήματα αποτυχαίνουν όταν αποτυχαίνουν οι έρωτες. Μην ακούτε τι σας λένε· θέλει ερωτική θαλπωρή το ποίημα για ν’ αντέξει στον κρύο χρόνο…

Χθες ονειρεύτηκα πως ξανάρθες Ήσουν σαν ηλικιωμένος κήπος Που δεν απομακρύνθηκε ποτέ Απ’ το μέλλον του Έσκυψα και σε μάζεψα Με εκείνη τη βιασύνη στα δάχτυλα Που έχουν οι τυφλοί Πήρα τα λουλούδια σου Από το αμαξοστάσιο...

Νέος, μοῦ ἂρεσε ἡ σιωπή καί πῶς λαχταροῦσα μέσα της νά ἀποσύρομαι. Ἀλλά, Θεέ μου, ὂχι μιά τέτοια σιωπή. Τί σόι σιωπή εἶναι αὐτὴ πού δέν γεννάει ποιήματα.  

Πήραν πρώτα τα μέτρα μας για να μπορούμε να φοράμε παπούτσια, για να μπορούμε να μιλάμε αναλόγως, για να μπορέσουμε να αφομοιωθούμε; Όχι. Βλέπετε, λοιπόν, τι προχειρότητες; Να πης δεν...

(12 Ιουλίου 1904 - 23 Σεπτεμβρίου 1973)   Από τους τόσους ανθρώπους που είμαι, που είμαστε κανέναν δεν μπορώ να βρω: μου χάνονται κάτω από τα ρούχα φύγανε γι’ άλλη...