Ετικέτα: Ποίηση

Μια μέρα θα γράψω Τους πιο αληθινούς στίχους Όπως γι' αυτή την αβίωτη τρέλα Μυριάδων στιγμών Τής βαρετής κάθε μέρας Εδώ στο τέλμα όπου ξεφυτρώνουν Τής Σφίγγας τα αινίγματα Σαν τέρατα...

ΦΕΓΓΑΡΙ Φεγγάρι ετερόφωτο η δανεική σου λάμψη στην πλάνη οδηγεί αυτούς που σε πιστέψανε στα όνειρα τους κάνοντας σε πλοηγό Αχτίδες οι αυτόφωτες του Ήλιου σαν ξημέρωσε το χρώμα σου το αργυρό το σκιάσανε...

Η λεπτή χειρονομία του φωτός αποκαλύπτει ατέλεια Η έντονη αντίθεση του αποφασίζει την ένταση Η αναποφασιστικότητά του υποδηλώνει αυγή ή απόβραδο Η απομάκρυνση επιτάσσει σφαγή οργασμό ή...

Το καφενείο που πίνω τον καφέ μου είναι άδειο μόνο εγώ υπάρχω έτσι το καφενείο είναι τελείως άδειο γιατί ούτε εγώ υπάρχω.    

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ   Ντέμης Κωνσταντινίδης τησ μοναξιασ καλη συνεχεια Ποίηση, ISBΝ: 978-960-9441-91-9, διάστ. 17Χ12, σελ. 64, τιμή 8,00 €     Της μοναξιάς καλή συνέχεια Κι εσύ που με καμάρι την υψώνεις κι...

Θά ‘ρθει μια μέρα που δε θα ‘χουμε πια τί να πούμε Θα καθόμαστε απέναντι και θα κοιταζόμαστε στα μάτια Η σιωπή μου θα λέει: Πόσο...

Είμαι κι εγώ μια μικρή λεπτομέρεια μέσα στην τραγική ιστορία του σύμπαντος. Τα κύτταρά μου διεχώρισα σε άπειρα πολλοστημόρια για να τ’ αγαπήσω όλα όσα κινούνται στη γη, όσα στων θαλασσών τα...

Του Κωνσταντίνου Καραγιαννόπουλου   ο κόσμος τρέχει η ζωή τρέχει το χρήμα τρέχει   η ριπή τρέχει ο θόρυβος τρέχει ο χρόνος τρέχει   ο θάνατος μένει σταθερός              ...

Ψηλαφίζω μια καρδιά άδεια ψηλαφίζω τις πληγές που ακόμα ματώνουν προχωράω μέσα στο λαβύρινθο των ημιθανών αναζητώντας τη λύτρωση. Σκιές που χάνονται στα δύσβατα μονοπάτια ζωές που δοκιμάζονται απ'το θάνατο. Παγιδευμένη στη...

Φθινόπωρο ήσυχο, αφηρημένο – τα φύλλα θα ’λεγες πέφτουν από μιαν άλλη ζωή και μόνο τα χρυσάνθεμα επιμένουν, σαν τις πλάνες μας. Είμαι μόνος,...