Ετικέτα: Ποίηση

Θυμήσου, είσαι εκείνο που σου επιστρέφει, Εκείνο που το εμπιστεύτηκες, Εκείνο που εκτοπίζοντας, σε υψώνει και σε κρίνει.    

Οι πεταλούδες Δεν είν’ για να τις παγιδεύουμε Σε ένα δίχτυ μέσα, μήτε σε ένα ποίημα. Φτεροκοπώντας στον αέρα Είτε στα μονοπάτια μέσα του μυαλού, Όνειρα κάνουνε Να ειδωθούν Ν’ αγαπηθούν Από...

Όλα έγιναν ακριβώς όπως τα πρόβλεψα. Συναντηθήκαμε σαν ξένοι.   Ίσως να γίναν όλα έτσι επειδή τα πρόβλεψα.  

Σφιχτό ζωνάρι η μοναξιά, η ανάμνησή σου δράκος με κόκκινη γλώσσα, φωτιές πετά και κατακαίει το δάσος των ματιών μου. Μαξιλάρι έγινε ο πόνος. Το φεγγάρι μοναδικός ακροατής του τραγουδιού μου. Πόλεμος...

Ὁ ἔρωτας, ὄνομα οὐσιαστικόν, πολύ οὐσιαστικόν, ἑνικοῦ ἀριθμοῦ, γένους οὔτε θηλυκοῦ οὔτε ἀρσενικοῦ, γένους ἀνυπεράσπιστου. Πληθυντικός ἀριθμός οἱ ἀνυπεράσπιστοι ἔρωτες. Ὁ φόβος, ὄνομα οὐσιαστικόν, στήν ἀρχή ἑνικός ἀριθμός καί μετά πληθυντικός: οἱ φόβοι. Οἱ φόβοι γιά ὅλα ἀπό...

Είσαι πορνόγερος μου είπε μια φορά σ΄ένα καφενείο ένας γνωστός μεταξύ σοβαρού κι αστείου γιατί το λες αυτό τον ρώτησα κι αυτός δεν απάντησε παρά μόνο χαμογέλασε αν μου το λες επειδή μου αρέσουν οι νέες...

Και μετά αφού κάνουν όλα όσα κάνουν σηκώνονται, μπανιάρονται, πουδράρονται, αρωματίζονται, ντύνονται, κι έτσι προοδευτικά ξαναγίνονται σιγά σιγά αυτό που δεν είναι.  

Και Πάντα κλαις για μια εποχή Που μόνος σου κατασκεύασες Και ας είχες συνενόχους Για την ζαρωμένη όλο δέρμα θάλασσα Όταν φυσούσε λίγος αέρας και άμπωτη Για το φούσκωμα της...

Υμνώ τα πόδια που δεν αγγίζουν λες τη γη σαν να ήσανε αέρινα, τις γάμπες σαν σπαθιά που σκίζουνε στα δυο και το πιο βαθύ σκοτάδι τ'...

Η Αγάπη που είναι εκεί για όλους...   Μέσα στην καρδιά μου παλεύουν για σένα: ο έρωτας με την αγάπη· η επιθυμία με τη στοργή· η ζήλια με την καλοσύνη· η...