Ετικέτα: Ποίηση
Το δέσιμο, Τίτος Πατρίκιος
Έλεγα πάντα πως πρέπει να μπω
στη θέση του άλλου για να τον καταλάβω.
Έτσι με παγιδέψανε οι άλλοι, μ’ έδεσαν
με κάναν ό,τι θέλαν.
Κι εγώ δεν...
Ο ερχομός του φωτός, Mark Strand
Συμβαίνει έστω κι αργά:
O ερχομός του έρωτα, ο ερχομός του φωτός.
Ξυπνάς και τα κεριά είναι αναμμένα σαν από μόνα τους
αστέρια συγκεντρώνονται, όνειρα ρίχνονται στα...
Οι γέροι, Γιάννης Βαρβέρης
Κι επειδή κάποτε
ξαπλώσαμε αγκαλιά
κι ήταν αυτός ένας ύπνος ανήσυχος
όπου οι ανάσες μας παιρναν η μία
την άχνα της άλλης·
κι επειδή έπινα την πνοή σου
κι έφτιαχνα...
Εξόντωση, Ντίνος Χριστιανόπουλος
Απόψε οκτώ με δέκα προγραμμάτισα έρωτα.
Ένα δίωρο θα κυλήσει σε τρυφερή αγκαλιά.
Ύστερα θα γυρίσω σπίτι κατευνασμένος.
Τίποτα δεν θα καταλάβει η μητέρα.
Μα ποιος μου λέει...
|Αλέξης Ανδρής
Εσύ μ’ αυτόν
Εγώ μ’ αυτήν
Κανένας δε μπορεί να πεί ότι δεν
Επιλέξαμε
Μονάχα λέμε πως οι επιλογές μας ήταν
Λάθος.
*Αλέξης Ανδρής
Φιλοσοφείς τρυφερότητα, Νίκος Καρούζος
Φιλοσοφείς τρυφερότητα
χωρίς φιλοσοφία·
στέργεις αιωνιότητα
μονάχα με το βλέμμα·
είσαι μια ζωντανή βαθειά
σελίδα σώματος
π’ αστράφτει σε παρθενικότητα.
Ο χρόνος είν’ ακόμη για σένα
...
|Ντίνος Χριστιανόπουλος
Δέ μπόρεσα, νά σ’ αντικαταστήσω με κάνεναν.
Όχι γιατί ήσουν αναντικατάστατος.
Απλώς γιατί, από έρωτα σέ έρωτα πάντα
μεσολαβεί λίγο κενό.
Ντίνος Χριστιανόπουλος
Μελέτη περίπτωσης 2, Γεωργία Τρούλη
Αφήνουμε τον χρόνο να υπάρξει
Διατάζουμε τον χρόνο που δεν υπήρξε
Βάζουμε δυο σώματα σε εφαρμογή/με κομμένη την ανάσα
Τ’ αποχωρίζουμε βίαια
Κόβουμε από την ρίζα τον τρόπο...
Ἐπιστροφή, Νικηφόρος Βρεττάκος
Μὲ σπαραγμὸ κρατώντας τὴ βαριὰ καρδιά μου
βρῆκα τὸ πατρικό μου σπίτι νὰ κοιτάζει,
μὲς ἀπ᾿ τὶς φυλλωσιές, σὰν ἄλλοτε, τὴ δύση.
-μὲ σπαραγμὸ κρατώντας τὴ βαριὰ...
Φόβος το νέο πάθος, Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ
Τι έγινε η χαρά της ζωής
που καταχτούσε την κάθε στιγμή
ακόμα κι όταν η μέρα
ξημέρωνε δυσοίωνη;
Τώρα πόνος κανένας
δε μαστίζει το κορμί
αλλά το μέσα το αλυσοδένει
ένας...