Ετικέτα: Ποίηση

Όλη τη μέρα το πρόσωπό σου βασανίζει τα μάτια μου. Και δε θέλω να το χάσω. Συλλογισμοί πάνω στην επιθυμία. Πάνω στο συνεχές ανικανοποίητο, είτε με την απόχτηση...

Αν ήξερες πως άρχιζες κάτι άλλο! Μα εδώ πέρα ξαναρχίζεις μια ιστορία γνωστή, μιαν ιστορία πεπατημένη. Αυτό είναι που δε σ’ ελκύει. (Από τη Συλλογή "Στιγμές", 1958)

Είχα ξεχάσει πως μυρίζει το γιασεμί. Αλλά βγαίνοντας στη νύχτα, ξαφνικά, ντυμένος λεπτό χιτώνα τον ιδρώτα σου ντυμένος χρυσό ιμάτιο το άρωμά σου, χτύπησα πάνω στην οσμή του...

Φιλιά εχτές. Και σήμερα το βασανιστικό άρωμά της.  

Απόδοση Δημήτρης Βασιλειάδης   Το να επιθυμώ, να ονειρεύομαι, να δρω Θα πρέπει να σιωπήσω ή όχι; Εξουθενωμένη πια είναι «σαν… από  καιρό» Η σκέψη μου, κούφια, μακρινή ηχώ.   Για...

Αγάπαγε τα πάντα πάνω της, ακόμα και όσα δεν είχαν δεί οι αλλοί. Μικρές στιγμές μες’ στην ζωή της. Χαραγμένα σημάδια σε μέρη σκοτεινά μέσα...

(απόσπασμα)   Κείνη η καρέκλα. Πάντα. Εκεί που καθόσουν. Αμετακίνητη. Έλεγες: είμαι εσύ, εσύ, εσύ. Κι εγώ; Εσύ κ’ ήρθες. Χιλιάδες φορές ξανάπα τ’ όνομά σου.   Δεν σε είπα. Τ’ όνομά σου ανεξάντλητο.

Μην κοιτάς, μη ρωτάς που θα μας βγάλει σε καλό, σε κακό αυτό το φιλί.  

Η παρουσία ενός ανθρώπου μέσα σ’ ένα δωμάτιο δεν είναι τόσο απλή όσο φαίνεται. είναι η παρουσία του σύμπαντος. Υπάρχει μέσα μας μια καταπληκτική αρμονίας σε τάξη, σ’ έναλλασσόμενο έγχρωμο φωτισμό...

 (6 Ιουλίου 1907 - 13 Ιουλίου)   Αξίζεις μια αγάπη Αξίζεις μια αγάπη που να σε αγαπά ξεχτένιστη, με τα πάντα και τις αιτίες που σε σηκώνουν βιαστικά, με...