Αρχική Ετικέτες Ποίηση

Ετικέτα: Ποίηση

Πρωθύστερο, Γιάννης Βαρβέρης

Όταν μπορώ χωρίς να σε ρωτήσω πετάω πράγματα μικρή αξίας που κάποτε θα σε θυμίζουν.   Έτσι κι αλλιώς εφόσον ζεις αν σου ‘λεγα το λόγο θα ‘χες συμφωνήσει.   *Από τη συλλογή Βαθέος γήρατος,...

Συναισθηματικός Κανίβαλισμος, Στάβη Ζήτα 

Αμηχανία Σκέψεις και ντροπή Στιγμές χωρίς νόημα Λόγια παράδοξα Πράξεις δίχως λογική, και μέσα στην μέση τον πραγμάτων βρισκόσουν πάντοτε ε σ ύ. Λόγια χαμένα στου χρόνου την ρωγμή, κλάμα, ξεριζωμός, οργή Και τώρα...

Χωρίς τίτλο (I) / κ Επεράτων, Βύρων Λεοντάρης

Ι Οἱ μέρες μου ὅλες λάθος μετρημένες σὲ τσακισμένα δάχτυλα καὶ καταφαγωμένα καθὼς χυμοῦσε πάντα πάνω μου τὸ λυσσασμένο τίποτε τῆς ζωῆς   Δὲν ἔχω χρόνο πιὰ μὲ ἐγκαταλείπουν οἱ πράξεις...

Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Μάνος Χατζιδάκις

(23 Οκτωβρίου 1925 – 15 Ιουνίου 1994) Ερωτικό   Κι αν γεννηθείς κάποια στιγμή Μιαν άλλη που δε θα υπάρχω Μη φοβηθείς Και θα με βρεις είτε σαν άστρο Όταν...

Ολονυχτία, Νικηφόρος Βρεττάκος

Δε με κατάλαβες ̇ όλη τη νύχτα ήμουνα πλάι σου, προσπαθούσα να κλείσω τα παράθυρα, πάλευα-όλη νύχτα. Ο αγέρας επέμενε. Άπλωσα τότε τις παλάμες μου πάνω σου σαν δυο φύλλα...

Μικρὴ σουΐτα σὲ κόκκινο μεῖζον, Γιάννης Ρίτσος

Ι. Τὸ σῶμα -λέει- στὴ γενική: τοῦ σώματος καὶ γενικὰ τὸ σῶμα ἄλλη λέξη πυκνότερη δὲν ἔχω παίρνω τὴ νάϋλον σακούλα μπαίνω στὰ λαϊκὰ ἑστιατόρια μαζεύω ψαροκόκαλα γιὰ τὶς ἄγριες γάτες τῆς...

|Alejandra Pizarnik

Αποζητώ τη σιωπή αν και είναι αργά, είναι νύχτα, κι εσύ δεν βρίσκεσαι εδώ.   Τραγούδα σαν να μην συνέβαινε τίποτα. Τίποτα δεν συμβαίνει.    

|Ρόμπερτ Μπερνς

Είν' η αγάπη μου σαν ένα πορφυρένιο ρόδο Που μόλις ξεπετάχτηκε τον πρώτο μήνα του καλοκαιριού: Είν' η αγάπη μου σαν τη μελωδία Που παίζεται γλυκά σ'...

Παιχνίδια με την εξουσία, Σοφία Σταθάκη

Μου αρέσουν τα παιχνίδια των λέξεων. Κρύβομαι ανάμεσα στα τραμπολίνα των γραμμών, γι' αυτό και τα μαλλιά μου είναι ανάκατα όταν γράφω. Το αγαπημένο μου χρώμα είναι...

Μου παρήγγειλε τ’ αηδόνι, Παντελής Μπουκάλας

Τώρα μαθαίνω πως η λύπη γράφεται μ’ έψιλον και γιώτα. Λείπεις – κι όλος ο κόσμος λείπει. Λείπεις και νύχτωσαν τα φώτα.   Φωνή που ξεμακραίνει, τρέμει φωνή ίδια βουνό...

Top

Στάλα φωτός, Δημήτρης Καρπέτης

Οράματα υπό την επήρεια άδειων συναισθημάτων Αύρες κενών ψυχών περιφέρονται στο μεγάλο δρόμο της καρδιάς Το σκοτάδι καλύπτει τα πάντα, αχνό φως, στάλα ζωής ζυγώνει... Αύρες κενών ψυχών καλύπτουν τις πράξεις του...