Ετικέτα: Ποίηση

Κάθε που πέφτει επικίνδυνα το βράδυ, Ξυπνάει η φωνή Σου μέσα μου και με ρημάζει.       *Ντίνος Χριστιανόπουλος

Φοράω το άρωμα της γυναίκας που προσπάθησε να με ρίξει και ανεβαίνω στα σύννεφα. Σταματάω να παίζω το παιχνίδι του εχθρού και τώρα το επιδιορθώνω. Όταν η δύναμή...

«Ζω μέσα σου, Ζεις μέσα μου, Είμαστε δυο κήποι στοιχειωμένοι ο ένας από τον άλλον. Είναι φορές που δεν σε βρίσκω εκεί. Υπάρχει μόνο η κούνια που τρίζει,...

Το δέρμα γνέφει Ακουμπάει στα πράγματα και ρέει Σβήνει στη φλόγα σου εγείρεται αγκομαχά στη μνήμη των χεριών σου αληθεύει Λύνεται να σ’ ανασάνει Βγάζει τη γλώσσα στον καιρό ανταρμένο κι άυπνο Το...

Πόσο πολύ σε αγάπησα εγώ μονάχα το ξέρω εγώ που κάποτε σ’ άγγιξα με τα μάτια της πούλιας και με τη χαίτη του φεγγαριού σ’ αγκάλιασα και...

Όσο επιμένεις να την σκέφτεσαι με κάθε λεπτομέρεια σημαίνει πως δεν πρόκειται να ξανάρθει.  

Χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν, πέρασαν,θα ’ρθουν, θα περάσουν…     *Κωστής Παλαμάς

Ό, τι είναι Είναι παραλογισμός λέει η λογική Είναι ό, τι είναι λέει η αγάπη   Είναι δυστυχία λέει ο υπολογισμός Δεν είναι άλλο παρά πόνος λέει ο φόβος Είναι αδιέξοδο λέει η αντίληψη Είναι ό,...

Φοβάσαι τη φωτιά μου. Τρέμεις τη φωτιά μου, γιατί μπροστά στα μάτια μου είσαι διαφανής. Κι όλο φοβάσαι μη φανείς και μη σε καταλάβω και επιθυμείς να...

…Αυτές οι εκβολές των ματιών σου πνιγμένες μες σε γαλανά συρματοπλέγματα για να μην έρχονται ποτέ ως εμάς τ’ αγκάθια της λύπης σου μα μόνο ο αχνός...