Ετικέτα: Ποίηση

Σ΄ένα ξέφωτο περπατώντας μέσα στο δάσος, βρέθηκα είχε ένα ρυάκι που έτρεχε σε μια μικρή κατηφοριά και έφτιαχνε μια λιμνούλα ήταν κάτι εξωτικό πουλιά κελαηδούσαν κάθισα κάτω ξάπλωσα στο χόρτο έκλεισα τα μάτια και χάθηκα δεν ξέρω πόσο μία...

(1891-1950)   Μες στα δωμάτιά τους τη νύχτα παραμερίζουν με τα εύθραυστα χέρια τους τα βαριά − σαν μολύβι − σεντόνια   Το εκκρεμές έχει ένα μάτι τυφλό η μοναξιά κρεμάστηκε...

Το δωμάτιό μου είναι όπως το δικό σου. Τα ρούχα μου είναι όλα πάνω στην καρέκλα μου και το μυαλό μου έχει χυθεί στο πάτωμα. Μπορώ να σ' αγαπήσω, χωρίς εσύ...

XVI   Χαρά χαρά. Δε μας νοιάζει τι θ’ αφήσει το φιλί μας μέσα στο χρόνο και στο τραγούδι. Αγγίξαμε το μέγα άσκοπο που δε ζητά το σκοπό...

Από τους γοφούς σου ως τα πέλματα σου θέλω να κάνω ένα μακρύ ταξίδι.   Είμαι πιο μικρός κι από έντομο.   Προχωρώ απ’ αυτούς τους λόφους, έχουν το χρώμα...

Που θες να βρω μέσα στον κάμπο ποιά μαργαρίτα διάλεξε για να ντυθεί το μυστικό σου.    

Η θάλασσα είναι όλη γαλανή. Η θάλασσα είναι πέρα για πέρα ήρεμη. Στην καρδιά, τώρα πια, είναι μια κραυγή χαράς. Κι όλα είναι ήρεμα.     Μετάφραση: Σπύρος Θεριανός

Αυτό που κάνουμε, το κάνουμε γιατί δεν γίνεται να μην το κάνουμε· όσο πιο λίγα κάνουμε, τόσο λιγότερο ξεστρατίζουμε· οι υψηλές επιδόσεις, οι υπερβολικές προσπάθειες μας απομακρύνουν από...

Να τελειώνει η μέρα και να περιμένουν στίχοι άγραφτοι όπως το φως πίσω από τα τζάμια χαμένοι φαντάροι σε ξένους δρόμος μ’ ένα καθρεφτάκι στην απάνω τσέπη κι ένα...

«Ήρθα», έλεγες πάντα μπαίνοντας στο δωμάτιο, παρόλο που δεν... σε περίμενε κανείς.   Όμως ακριβώς αυτό σου έδινε μια βαθύτερη απάντηση.