Ετικέτα: Ποίηση

Λέω τ’ όνομά σου κι ένα ακρογιάλι σχηματίζεται ένα βλέμμα λαμπικάρει κάτω απ’ το φως που κινεί αόρατα νήματα καταργεί τη βαρύτητα και των ωρών τις συστάδες.   Απλώνονται πεύκα ως...

Όμορφη μέρα- δεν την αντέχω να μην είσαι εδώ.   _______________________________________________

(αποσπάσματα «Διαλόγων») 1   Να γυρίζεις — αυτό είναι το θαύμα -— με κουρελιασμένα μάτια με φλογωμένους κροτάφους απ’ την πτώση να γυρίζεις στην καλή πλευρά σου.   Πεσμένος αισθάνεσαι την κόλαση που είναι...

Αόριστος του αορίστου και οι τύψεις και τα όνειρα χαμένα σε ένα ορίζοντα δύο βήματα πιο παρακάτω. Εκεί που την θάλασσα την ανταμωνω στα ριχα είτε από φόβο, είτε από...

(απόσπασμα)   Σ’ αγαπάω μ’ ακούς; Κλαίω, πως αλλιώς, αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι κλαίω για τα χρόνια που έρχονται χωρίς εμάς και τραγουδάω για τα αλλά που πέρασαν, εάν...

(29 Απριλίου 1863-29 Απριλίου 1933) Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις. Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας, τον θυμωμένο...

Τόσο πολύ σε γουστάρω Που ξέχασα το σ’ αγαπώ  

Τα λόγια μου πάλι μετρώ, να μην τα χαραμίσω. Που εσύ δεν θα τ' ακούσεις, κι εγώ δεν θα μιλήσω. Μα κι αν τ' ακούσεις, θα...

Οι αστράγαλοί σου δυό μικροί, μικροί ανθισμένοι τάφοι όπου μέσα τους είναι θαμμένη για πάντοτε η καρδιά μου.  

{...} Μα οι λέξεις στέκονται στον αέρα σαν βαρίδια κρατούν το νόημά τους κι έπειτα παίρνουν έναν δρόμο έρεβος και βρίσκουν φωλιά στις καρδιές των ανθρώπων. Εκεί κοντά στο...