Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Επέστρεφε συχνά και παίρνε με, αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με— όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη, κ’ επιθυμία παληά ξαναπερνά στο αίμα· όταν τα χείλη και το...

Τώρα η βροχή κεντάει, κεντάει το φόρεμά σου τώρα που η μέρα το μανδύα της κουμπώνει -το χέρι πίσω απ’ το παράθυρο κρυώνει όσο κι αν έγραψε...

Ι Έρχεται η φωνή μου άνεμος του απείρου. Έρχεται η φωνή μου φορτωμένη την αρσενική Γύρη των άστρων• έρχεται Στο λουλούδι του νου σου.   II Έρχομαι από την άκρη μιας Αιωνιότητας. Με προβιά...

Όσο για σένα, θλίψη μη μιλάς Παράπονο κανένα να μην έχεις Αιώνες τώρα παίρνεις έναντι το πρώτο κλάμα της ζωής μας.  

Όταν η αγάπη σε καλεί, ακολούθησέ την, μόλο που τα μονοπάτια της είναι τραχιά και απότομα. Κι όταν τα φτερά της σε αγκαλιάσουν, παραδόσου, μόλο που το...

Όταν σε φιλάω, δεν είναι μόνον το στόμα ή ο αφαλός ή οι μηροί σου που φιλάω.   Φιλάω ταυτόχρονα και τις ερωτήσεις και τις απαιτήσεις και τις...

κανένα γυναικείο χέρι δεν κράτησα δεν χάιδεψα ως τώρα με την παλάμη μου με τ’ ακροδάχτυλα τόσο ανάλαφρα τόσο θερμά κι ερωτικά όσο ένα κοινό μολύβι   ένα μολύβι που κουρνιάζει ανάμεσα στον μέσο...

Θα 'ρθει μια μέρα που δε θα 'χουμε πια τι να πούμε Θα καθόμαστε απέναντι και θα κοιταζόμαστε στα μάτια... Καπνίσαμε -θυμήσου- ατέλειωτα τσιγάρα συζητώντας ένα βράδυ...

Σκότωσα άνθρωπο επιτέλους τον ξεφορτώθηκα με αργό ρυθμό βασανιστηρίων τη βδελυρή μου πράξη να απολαμβάνω.   Τον κατακρεούργησα   Ψαλίδισα πρώτα το κεφάλι μετά ξεκοίλιασα τα μάτια αν τολμάει τώρα ας με κοιτάξει αδιάφορα.   Άλειψα...

Επειδή η ζωή μας μοιάζει να φυραίνει μέρα τη μέρα, δε θα πει πως η ζωή δεν αξίζει τον κόπο. Επειδή σ´αγάπησα και σ´αγαπώ ακόμη κι ας μην...