Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Το σ’ αγαπώ δεν είναι φράση: δε μεταβιβάζει ένα νόημα, αλλά αγκιστρώνεται σε μια οριακή κατάσταση: «αυτήν όπου το υποκείμενο αιωρείται σε μια σχέση αντικατοπτρισμού με τον...

Ξέρω τα μάτια σου, ξέρω τα χείλη σου, ξέρω τα μαλλιά σου, ξέρω το σημαδάκι που άφησε φεύγοντας ο κεραυνός – θέλω να πω, ίπταμαι πάλι επί πτερύγων ανέμων, βαδίζω...

Κι άθελά μου σου μίλησα στον ενικό μιλάω με το συ σε όσους αγαπώ ακόμα κι αν τους έχω δε μονάχα μια φορά μιλάω με το συ...

“Η καμπύλη των ματιών σου γύρο φέρνει την καρδιά μου Γύρος χορού και γλύκας Του χρόνου φωτοστέφανος νυχτερινό λίκνο και σίγουρο Κι αν όλα τα όσα έζησα...

Έλα Θα βαδίσουμε σιγά μην ακουστούμε.     *Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου

Αυτός ήταν πάντοτε διαχυτικός κι Αυτή, ήταν πάντοτε διστακτική. Αυτός δεν έκανε ποτέ δεύτερες σκέψεις κι Αυτή, ανέλυε τα πάντα με σχολαστικότητα. Αυτός ζούσε πάντα τη στιγμή, το...

Ταξιδέψαμε σιωπηλοί στα μικρά ταξίδια πρέπει να ξέρει κανείς να μένει άναυδος, εισπνέοντας τον εαυτό του, σαν να ακούει μια μελωδία που στρίβει και χάνεται από τη γωνία.  

Καμιά φορά επικαλούμαι το νερό για να μπορέοσουν να συνεχίζουν οι λέξεις. Με περιμένεις, αν θυμάμαι καλά, αλλά εγώ έχω έρθει. Κανείς δεν μπορεί να έρθει περισσότερο από εμένα.     *Σταύρος Σταυρόπουλος

Έλεγα πάντα πως πρέπει να μπω στη θέση του άλλου για να τον καταλάβω. Έτσι με παγιδέψανε οι άλλοι, μ’ έδεσαν με κάναν ό,τι θέλαν. Κι εγώ δεν...

Συμβαίνει έστω κι αργά: O ερχομός του έρωτα, ο ερχομός του φωτός. Ξυπνάς και τα κεριά είναι αναμμένα σαν από μόνα τους αστέρια συγκεντρώνονται, όνειρα ρίχνονται στα...