Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας
Τη σκιά σου σμιλεύω, Pedro Salinas
Τη σκιά σου σμιλεύω.
Της έχω ήδη αφαιρέσει τα χείλη,
τα κόκκινα και σκληρά: έκαιγαν.
Θα σ’ τα ‘χα φιλήσει
πολύ περισσότερο.
Ύστερα σταματάω στα μπράτσα σου,
τα σβέλτα, τα...
Παράπονο, Οδυσσέας Ελύτης
Εδώ στου δρόμου τα μισά
έφτασε η ώρα να το πω
άλλα είναι εκείνα που αγαπώ
γι’ αλλού γι’ αλλού ξεκίνησα.
Στ’ αληθινά στα ψεύτικα
το λέω και τ’...
Το φως, Γιώργος Σεφέρης
Καθώς περνούν τα χρόνια
πληθαίνουν οι κριτές που σε καταδικάζουν~
καθώς περνούν τα χρόνια και κουβεντιάζεις με λιγότερες
φωνές,
βλέπεις τον ήλιο μ’ άλλα μάτια~
ξέρεις πως εκείνοι που...
Τελευταίο Κάλεσμα, Μενέλαος Λουντέμης
Πότε θα ξανάρθεις;
Εσένα λέω, ανθισμένο μου κορίτσι,
Πούχεις για πατρίδα την άνοιξη
Και για σπίτι τα παιδικά μου παραμύθια.
Έρωτά μου εσύ,
Οπλισμένε με τα βέλη του θανάτου.
Πότε...
Μικρὸ Τραγούδι, Ναπολέων Λαπαθιώτης
Ὁ παλιός μας Ἔρωτας,
μὲ τὰ βάσανά του,
ὁ καλός μας Ἔρωτας,
ἦταν τοῦ θανάτου.
Δέκα χρόνια στὴ σειρά,
δίχως νὰ τὸ ξέρει,
δέκα χρόνια στὴ σειρά,
μᾶς κρατοῦσε ταίρι.
Μᾶς βαστοῦσε...
Το σπάνιο δώρο, Κική Δημουλά
Καινούργιες θεωρίες.
Τα μωρά δεν πρέπει να τ’ αφήνετε να κλαίνε.
Αμέσως να τα παίρνετε αγκαλιά. Αλλιώς
υπόκειται σε πρόωρη ανάπτυξη
το αίσθημα εγκατάλειψης ενηλικιώνεται
αφύσικα το παιδικό τους...
Ο καιόμενος, Τάκης Σινόπουλος
Κοιτάχτε μπήκε στη φωτιά! είπε ένας απ' το πλήθος.
Γυρίσαμε τα μάτια γρήγορα. Ήταν
στ' αλήθεια αυτός που απόστρεψε το πρόσωπο όταν του
μιλήσαμε. Και τώρα καίγεται....
Να εμποδίζεις τις σκιές, Χρίστος Λάσκαρης
Είσαι εδώ
για να με προστατεύεις:
να εμποδίζεις τις σκιές να δράσουνε,
το θάνατο
να γίνει τρέλα.
(1982)
Αγαπημένη μου, Τάσος Λειβαδίτης
Δος μου τα χέρια σου να κρατήσω τη ζωή μου.
Σ’ έβρισκα, αγαπημένη,
στο χαμόγελο όλων των αυριανών ανθρώπων.
Γιατί πριν μπεις ακόμα στη ζωή μου
είχες πολύ...
Τα χέρια σου, Pablo Neruda
Όταν τα χέρια σου έρχονται,
αγάπη μου, προς τα δικά μου,
τι μου φέρνουν πετώντας;
Γιατί σταμάτησαν
στα χείλη μου, ξαφνικά,
γιατί τα αναγνωρίζω
σάμπως τότε, πριν
να τα είχα αγγίξει,
σάμπως...