Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας
Το πλάσμα, Νίκος-Αλέξης Ασλάνογλου
Ποια εξαίσια μουσική ξεχύνεται μες απ’ το σώμα σου
Kαι ποιο γαλήνιο τοπίο σε δέχεται μες στα νερά του
Μαδώντας ένα τριαντάφυλλο το χέρι πέρασε
Δοσμένο στην...
Ομίχλη πέφτει, Γιώργος Ιωάννου
Ομίχλη πέφτει πάλι απάνω μου∙
αν είναι δίπλα μου κανείς, τελείως άγνωστο.
Ούτε στη μνήμη μου δε βρίσκω μια χαρά μου.
Η αμαρτία τίποτε δεν άφησε∙
ούτε ένα...
Δοκιμασία, Τίτος Πατρίκιος
Και σένα, αν με τα τόσα που περάσαμε
τίποτα μέσα σου δε σακατεύτηκε,
μην πολυκαμαρώνεις.
Ίσως
δεν είχες τίποτε να διακινδυνεύσεις.
*Από την Συλλογή "Αντιδικίες" (1955)
Πρωθύστερο, Γιάννης Βαρβέρης
Όταν μπορώ
χωρίς να σε ρωτήσω
πετάω πράγματα
μικρή αξίας
που κάποτε θα σε θυμίζουν.
Έτσι κι αλλιώς
εφόσον ζεις
αν σου ‘λεγα το λόγο
θα ‘χες συμφωνήσει.
*Από τη συλλογή Βαθέος γήρατος,...
Χωρίς τίτλο (I) / κ Επεράτων, Βύρων Λεοντάρης
Ι
Οἱ μέρες μου ὅλες λάθος μετρημένες
σὲ τσακισμένα δάχτυλα καὶ καταφαγωμένα
καθὼς χυμοῦσε πάντα πάνω μου τὸ λυσσασμένο τίποτε τῆς ζωῆς
Δὲν ἔχω χρόνο πιὰ
μὲ ἐγκαταλείπουν
οἱ πράξεις...
Ολονυχτία, Νικηφόρος Βρεττάκος
Δε με κατάλαβες ̇ όλη τη νύχτα
ήμουνα πλάι σου, προσπαθούσα να κλείσω
τα παράθυρα, πάλευα-όλη νύχτα.
Ο αγέρας επέμενε.
Άπλωσα τότε
τις παλάμες μου πάνω σου σαν
δυο φύλλα...
Μικρὴ σουΐτα σὲ κόκκινο μεῖζον, Γιάννης Ρίτσος
Ι.
Τὸ σῶμα -λέει-
στὴ γενική: τοῦ σώματος
καὶ γενικὰ τὸ σῶμα
ἄλλη λέξη πυκνότερη δὲν ἔχω
παίρνω τὴ νάϋλον σακούλα
μπαίνω στὰ λαϊκὰ ἑστιατόρια
μαζεύω ψαροκόκαλα
γιὰ τὶς ἄγριες γάτες τῆς...
Μου παρήγγειλε τ’ αηδόνι, Παντελής Μπουκάλας
Τώρα μαθαίνω πως η λύπη
γράφεται μ’ έψιλον και γιώτα.
Λείπεις – κι όλος ο κόσμος λείπει.
Λείπεις και νύχτωσαν τα φώτα.
Φωνή που ξεμακραίνει, τρέμει
φωνή ίδια βουνό...
Οι εποχές που αλλάζουν συνήθειες, Ελένη Βακαλό
Οι εποχές που αλλάζουν συνήθειες
Επηρεάζουν στο δέρμα
Κι όταν κλείσεις τα μάτια σου πιο πολύ το αισθάνεσαι
Πως θ' αλλάξεις τοπίο
Αφού πρώτα οι κινήσεις αδιόρατες στο...
Φίλησέ με, Ζακ Πρεβέρ
Λοιπόν σφίξε με στη αγκαλιά σου
Φίλησέ με
Φίλα με πολύ
Αργότερα θα ‘ναι πολύ αργά
Τώρα που ζούμε φίλα με