Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Έχει ο καθένας μας, πέρα απ’ το φθόνο έναν άνθρωπο, για τον εαυτό του και μόνο άυλον άνθρωπο – που του απλώνει φυλλωσιά χωρίς να ’ναι δέντρο...

Επειδή σε έχω και όχι γιατί σκέφτομαι για σένα γιατί η νύχτα είναι ανοιχτή γιατί η νύχτα περνά και λέω αγάπη γιατί ήρθατε να συλλέξετε την εικόνα σας και...

Η ζωή, φίλοι, είναι βαρετή. Αυτό δεν πρέπει να το λέμε. στο κάτω κάτω, ο ουρανός λάμπει, η απέραντη θάλασσα επιθυμεί, εμείς οι ίδιοι λάμπουμε κι...

Τώρα το ξέρεις: τα βουνά δε μπορούνε να μας χωρίσουν. Και φεύγοντας έρχεσαι. Και φεύγοντας έρχομαι. Δεν υπάρχει άλλος χώρος έξω απ΄ το χώρο μας. Κι ο...

Πάλι μὲ τὴν ἄνοιξη φόρεσε χρώματα ἀνοιχτὰ καὶ μὲ περπάτημα ἀλαφρὺ πάλι μὲ τὴν ἄνοιξη πάλι τὸ καλοκαίρι χαμογελοῦσε.   Μέσα στοὺς φρέσκους ροδαμούς στῆθος γυμνὸ ὡς τὶς φλέβες πέρα ἀπ᾿ τὴ νύχτα...

Ευχές κροτίδες και φιλήματα ανταλλάσσουν οι άγιες μέρες μεταξύ τους κι εγώ χτυπώ την πόρτα σου   όχι για να εισέλθω μολονότι κατάλληλο είναι το σώμα που φορώ με προϋπηρεσία...

Ι   Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της καρδιάς μου, Πουλάκι της φτωχειάς αυλής, ανθέ της ερημιάς μου,   Πώς κλείσαν τα ματάκια σου και δε θωρείς...

Ὅταν μιὰν ἄνοιξη χαμογελάσει θὰ ντυθεῖς μία καινούργια φορεσιὰ καὶ θὰ ῾ρθεῖς νὰ σφίξεις τὰ χέρια μου παλιέ μου φίλε Κι ἴσως κανεὶς δὲ σὲ προσμένει νὰ γυρίσεις μὰ...

Το κακό είναι που παρέμεινες στην επιφάνεια της Το κακό είναι που δεν ήξερες πως η διέξοδος είναι στον πυθμένα που φοβήθηκες να βυθιστείς μέχρις αυτού.    

(23 Aυγούστου 1900 - 17 Απριλίου 1976) Ήθελα να ’σουν   Ήθελα να ’σουν καθρέφτης μου, πράγμα μου. Να ’σουνα πράγμα να μου ανήκεις Μες στην ακέρια σου ομορφιά, Όπως...