Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας
Μεγάλο Σάββατο, Κική Δημουλά
Ευχές κροτίδες και φιλήματα ανταλλάσσουν
οι άγιες μέρες μεταξύ τους
κι εγώ χτυπώ την πόρτα σου
όχι για να εισέλθω μολονότι
κατάλληλο είναι το σώμα που φορώ
με προϋπηρεσία...
Επιτάφιος, Γιάννης Ρίτσος
Ι
Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου, καρδούλα της καρδιάς μου,
Πουλάκι της φτωχειάς αυλής, ανθέ της ερημιάς μου,
Πώς κλείσαν τα ματάκια σου και δε θωρείς...
Ὅταν μιὰν ἄνοιξη, Μανόλης Αναγνωστάκης
Ὅταν μιὰν ἄνοιξη χαμογελάσει
θὰ ντυθεῖς μία καινούργια φορεσιὰ
καὶ θὰ ῾ρθεῖς νὰ σφίξεις τὰ χέρια μου
παλιέ μου φίλε
Κι ἴσως κανεὶς δὲ σὲ προσμένει νὰ γυρίσεις
μὰ...
Το μυστικό της μελαγχολίας, Κώστας Μόντης
Το κακό είναι που παρέμεινες στην επιφάνεια της
Το κακό είναι που δεν ήξερες
πως η διέξοδος είναι στον πυθμένα
που φοβήθηκες να βυθιστείς μέχρις αυτού.
Σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή ο ποιητής Γιώργος Θέμελης
(23 Aυγούστου 1900 - 17 Απριλίου 1976)
Ήθελα να ’σουν
Ήθελα να ’σουν καθρέφτης μου, πράγμα μου.
Να ’σουνα πράγμα να μου ανήκεις
Μες στην ακέρια σου ομορφιά,
Όπως...
Ο Μοναχικός, Friedrich Nietzsche
Σιχαίνομαι ν’ ακολουθώ, σιχαίνομαι και να καθοδηγώ.
Να υπακούω; Όχι! Και να κυβερνώ; Ούτε και τούτο!
Όποιος δεν φοβάται τον εαυτό του, φόβο δεν προκαλεί.
Και μόνον...
Η αναμονή και το όνειρο, Νικηφόρος Βρεττάκος
Κοιτάζω την ώρα, δεν είναι να ρθείς.
Γυρνώ το κλειδί στην πόρτα και παίρνω
το πρώτο βιβλίο που δεν λέει τίποτα.
Κι άξαφνα, εκέι που διαβάζω, απαλαίνει
η...
Παράκληση, Ανδρέας Αγγελάκης
Χάιδεψέ μου το χέρι, κλείσε τα μάτια σου
και φαντάσου όποιον θέλεις, το φίλο σου,
το κορίτσι σου, πες ένα λόγο τρυφερό
απ’ αυτά πού λέμε πάνω...
Η Πέτρα του ήλιου, Octavio Paz
Η ζωή πότε ήταν αληθινά δική μας,
πότε είμαστε αληθινά αυτό που είμαστε
αληθινά, μονάχοι μας, δεν είμαστε, δεν είμαστε ποτέ
παρά ίλιγγος και χάος
γκριμάτσες στον καθρέφτη,...
Εν πτωχεύσι, Κική Δημουλά
Είμαι σχεδόν χωρίς επάγγελμα τώρα.
Νεότερη
κατασκεύαζα κυρίως διαμαρτυρίες.
Αλλά και μεταχειρισμένες καταστάσεις
μάζευα
που μεταποιούσα εύκολα
σε πρωτοτυπίες και παραφορές.
Στρωμένη δουλειά.
Ευπορούσα.
Τώρα επιδίδομαι στο άσκοπο.
Ίσα ίσα τα προς το ζην:
επιβαίνω...