Ετικέτα: Το Ποίημα της Ημέρας

Οι άνθρωποι το πιο συχνά δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους Τα δίνουν -τάχα χαιρετώντας- σ’ άλλους Τ’ αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες Ή...

…Και λένε πως η ζωή είναι όνειρο: μα όχι· όχι μόνο όνειρο. Το όνειρο είναι κομμάτι της ζωής. Ένα τρελό κομμάτι, όπου πρόσωπο και ύπαρξη μπλέκονται, υφαίνονται...

Νά ῾ξερες πῶς λαχτάριζα τὸν ἐρχομό σου, Ἀγάπη ποὺ ἴσαμε τὰ σήμερα δὲ σ᾿ ἔχω νιώσει ἀκόμα, μὰ ποὺ ἔνστικτα τὸ εἶναι μου σ᾿ ἀναζητοῦσεν, ὅπως τὴ...

Να τους το πούμε να το καταλάβουνε: Πως δε χαμηλώνει ο Όλυμπος. Πως δεν αλλάζει ο ήλιος. πως δεν αλλάζουνε τα χρώματα ποτέ «σ’ αυτή τη...

Όλη μου τη ζωή κακοποιήθηκα από ανθρώπους που ήθελαν απαντήσεις. «Γιατί είναι αυτό έτσι και όχι αλλιώς;» «Ποια είναι η ερμηνεία σου γι’ αυτό;» Αυτή η οργή του...

Απόψε μου πάει να γράψω τα πιο πικρά στιχάκια. Να γράψω, ας πούμε: «έχει μι' αστροφεγγιά απόψε και τα μενεξεδιά αστεράκια λαμπυρίζουνε στα χάη». Σης νύχτας ο...

Την ποίησιν ή την δόξα; την ποίηση το βαλάντιο ή την ζωή; τη ζωή Χριστόν ή Βαραββάν; Χριστόν την Γαλάτειαν ή μιαν καλύβην; την Γαλάτεια την Τέχνη ή τον θάνατο; την Τέχνη τον πόλεμο...

Ἡ Ποίηση εἶναι μιά πόρτα ἀνοιχτή. Πολλοί κοιτάζουν μέσα χωρίς να βλέπουν τίποτα καί προσπερνοῦνε. Ὃμως μερικοί κάτι βλέπουν, τό μάτι τους ἁρπάζει κάτι καί μαγεμένοι πηγαίνουνε να...

Τοῦτο τὸ σῶμα ποὺ ἔλπιζε σὰν τὸ κλωνὶ ν᾿ ἀνθίσει καὶ νὰ καρπίσει καὶ στὴν παγωνιὰ νὰ γίνει αὐλὸς ἡ φαντασία τὸ βύθισε σ᾿ ἕνα βουερὸ...

Ὤ ναί, ξέρω καλά πώς δέν χρειάζεται καράβι γιά νά ναυαγήσεις, πώς δέν χρειάζεται ὠκεανός γιά νά πνιγεῖς.   Ὑπάρχουνε πολλοί πού ναυαγῆσαν μέσα στό κοστούμι τους, μές...