Ετικέτα: VitArt

Τα αμάραντα είναι από αυτά τα λουλούδια που τα είχα στιγματίσει ανεπανόρθωτα. Ήταν για μένα τα λουλούδια του νεκροταφείου και πιο συγκεκριμένα του Άη...

Νυσταγμένα μάτια που πικρά χαμογελούν κοιτούν την άδεια πόλη. Φλεγόμενοι βόστρυχοι ξεπρόβαλλαν από το κράνος του. Μοιάζανε της πόλης λυχνίες που λαμπύριζαν μονάχα για δυο μάτια...

Τα πιάτα που έχουν αφεθεί στο νεροχύτη άπλυτα με αγχώνουν. Νιώθω πως με κοιτούν ακόμα κι αν έχω φύγει γρήγορα για το σαλόνι σε...

Αν ήταν λουλούδια οι κιμωλίες, θα ήταν μπιγκόνιες. Γράφανε και σβήνανε αναμνήσεις που αριθμούσαν από τα 15 τους έτη. Στους κύκλους των χρόνων φυσούσαν τα υπολείμματα...

Είμαι τύπος πρωινός. Με υποχρεώσεις ή χωρίς και πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, θέλω να σηκώνομαι νωρίς, να σκέφτομαι πως θα με χτυπάνε ηλιαχτίδες τις περισσότερες...

Σε πρόσφατη επίσκεψη μου στο αρχαιολογικό μουσείο Κέρκυρας είδα ξανά μετά από χρόνια το γνωστό αέτωμα από το ναό της Αρτέμιδος των αρχών του...

Γύρεψες κόσμους, λημέρια αταξίδευτα. Να χωρέσεις τη ληγμένη σου συνείδηση. Στα αποκούμπια που παρηγορούσουν γονατιστός, φίλησες τα δάχτυλα των ποδιών σου κλαίγοντας. Ήσουν ο άλλος που φoβόσουν...

Ήταν 27 του Ιούλη του 2019 και ήταν η πιο ωραία μέρα του χρόνου. Παρά την κούραση της εβδομάδας και τους ξέφρενους χορούς της...

Όταν κλήθηκα να συντάξω την εργασία για το φροντιστηριακό μάθημα με θέμα την τέχνη από τον 20ο αιώνα μέχρι και σήμερα και με προτίμηση...

Διάφανη, διαυγής, παρατημένη στου κόσμου τη ραστώνη. Αναμένει το αυγουστιάτικο φεγγάρι να κάνει κύκλο στο σκοτάδι. Ήταν χαμένη στα ρηχά και περπατούσε σε μονοπάτια τυφλά. Διάλεγε μηχανικά...