Ετικέτα: VitArt

Είμαι τύπος πρωινός. Με υποχρεώσεις ή χωρίς και πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, θέλω να σηκώνομαι νωρίς, να σκέφτομαι πως θα με χτυπάνε ηλιαχτίδες τις περισσότερες...

Σε πρόσφατη επίσκεψη μου στο αρχαιολογικό μουσείο Κέρκυρας είδα ξανά μετά από χρόνια το γνωστό αέτωμα από το ναό της Αρτέμιδος των αρχών του...

Ήταν 27 του Ιούλη του 2019 και ήταν η πιο ωραία μέρα του χρόνου. Παρά την κούραση της εβδομάδας και τους ξέφρενους χορούς της...

Όταν κλήθηκα να συντάξω την εργασία για το φροντιστηριακό μάθημα με θέμα την τέχνη από τον 20ο αιώνα μέχρι και σήμερα και με προτίμηση...

Διάφανη, διαυγής, παρατημένη στου κόσμου τη ραστώνη. Αναμένει το αυγουστιάτικο φεγγάρι να κάνει κύκλο στο σκοτάδι. Ήταν χαμένη στα ρηχά και περπατούσε σε μονοπάτια τυφλά. Διάλεγε μηχανικά...

Ήσουν αστέρι κόκκινο που φώτιζε χρώματα τροπικά. Γήινη, καρφωμένη στο έδαφος. Μα και αέρας μεξικάνικος που δαμάζει καμβάδες. Ήσουν αυτοαναφορική. Τα υπαρξιακά σου ζητήματα μοιράστηκες με εμάς. Γίναμε ταξιδιώτες...

Να χάνεις. Πρόσωπα και στιγμές. Αυτόν, αυτή που κάθονταν στην καρέκλα με το κόκκινο κάλυμμα. Με το γέλιο που σε ανακούφιζε. Με όλα όσα...

Ζούμε τη ζωή μας στο περίμενε. Δε βρίσκουμε ποτέ την κατάλληλη στιγμή ν’ αναπνεύσουμε. Μας αρέσει να βρισκόμαστε εν αναμονή- κυρίως να μας θέτουν οι άλλοι. Να...

Τα μπαλκονάκια της Θεσσαλονίκης έχουν την τιμητική τους αυτή την περίοδο. Τον τελευταίο καιρό οι ένοικοι μικρών διαμερισμάτων της πόλης έχουν βαλθεί να δώσουν...

Η Εταίρα του έρωτα δεν πρόφερε τα ρω του έρωτα, μα μιλούσε με τα φι των φιλιών. Φορούσε το άρωμα της άνοιξης κι είχε μαλλιά...