Υπόθεσε
πως η ζωή είναι ένας γέρος άνδρας με λουλούδια στο κεφάλι.
Ο νεαρός θάνατος κάθεται σ’ ένα cafe
χαμογελώντας, κρατώντας ένα νόμισμα ανάμεσα,
στον αντίχειρα και το πρώτο δάχτυλο
(λέω “θ΄ αγοράσει λουλούδια“ για σένα
και “ο Θάνατος είναι νεαρός
η ζωή φοράει βελούδινο παντελόνι
η ζωή παραπατάει, η ζωή έχει γένια” εγώ
λέω σε σένα που είσαι σιωπηλή,- “ Βλέπεις
τη ζωή είναι εκεί κι εδώ,
ή εκείνο ή αυτό
ή τίποτα ή ένας γέρος 3 τρίτα
κοιμισμένος, στο κεφάλι του
λουλούδια, φωνάζει πάντα
σε κανένα κάτι για les
roses les bluets
ναι,
θ’ αγοράσει Αυτός;
Les belles bottes -ω άκου,
pas cheres”)
και η αγάπη μου απάντησε αργά Νομίζω ναι. Αλλά
Εγώ νομίζω πως βλέπω κάποιον άλλο
είναι μια κυρία, που τ’ όνομά της είναι μετέπειτα
είναι καθισμένη κοντά στο νεαρό θάνατο, είναι λεπτή:
της αρέσουν τα λουλούδια.
Γεννήθηκε και ζει στη Δράμα. Στην Κομοτηνή, σπούδασε Νομική. Ανάμεσα στις πολλές ώρες στα πολλά βιβλία και σημειώσεις για τη σχολή, έβρισκε χρόνο για να διαβάζει και τα άλλα, τα λογοτεχνικά. Αν ρωτήσει κανείς έναν φίλο της, θα την χαρακτηρίσει με δυο λέξεις: βιβλία και καφές.
Στο «Ολόγραμμα» παρουσιάζει – προτείνει βιβλία –όλων των ειδών- που αγαπά και θεωρεί άξια προσοχής.