Κάτοικε τοῦ ὀνείρου

μαζεύω τὴ φωνή μου ἀπὸ κάθε ἄκρη

καὶ τὸ ὑπόλειμμά της αὐτὸ στὴ σινδόνη τῶν δέντρων

κ᾿ ἐκεῖνο κεῖ ψηλὰ στὸ σκουριασμένο βράχο

ὅπου ὀργίζεται ὁ γερο-κόρακας

συγκεντρώνομαι

γιὰ τὴ μεγάλη ἀποκάλυψη

ρίχνω στὸν ἄνεμο μακρόσυρτη ἀγάπη:

Τὴν θέλω ἐγὼ τὴν ἀπελπισία μου

δὲν τὴν ἀνταλλάσσω μὲ θαλπωρὴ ἄλλη

ἔχασα.

Μὰ χάνουν καὶ τ᾿ ἄνθη

τ᾿ ἄνθη ἀνοίγουν τὸ μοναδικὸ παράθυρο…

Κάλλιο νὰ πλανηθεῖ ὁ χαρταετός μου

δὲ θέλω πιὰ ν᾿ ἀγγίξω τὰ χρώματά του

κλείνω τὰ μάτια μου γιὰ νὰ δῶ.

Εἶναι ἡ φωνὴ ποὺ μὲ διασχίζει

κι ἄλλοτε ποὺ χτυπᾷ στὸν ἄκμονα

χίλιες φορές.

Εἶναι ἡ φωνὴ ἀπὸ ἕνα βάθος:

Γιὰ πάντα νὰ μὴν ἔχεις

τίποτα γιὰ τ᾿ ἀληθινὰ χέρια

μονάχος

ἀνήμπορος ἐκστατικὸς

σ᾿ αὐτὴ τὴν ἄξαφνη γιορτὴ τοῦ δευτερολέπτου

ποὺ παραδίδεται ὁ κόσμος.


 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.