‘Ολη τη νύχτα κοιμήθηκα μαζί σου

κοντά στη θάλασσα, στο νησί.

‘Ησουν άγρια και γλυκιά ανάμεσα στην ηδονή και στον ύπνο

ανάμεσα στη φωτιά και στο νερό.

‘Ισως πολύ αργά

ενώθηκαν τα όνειρά μας,

στα ψηλά ή στα βαθιά,

στα ψηλά σαν κλαδιά που κουνάει ο ίδιος άνεμος,

στα χαμηλά σαν κόκκινες ρίζες που αγγίζονται.

‘Ισως το όνειρό σου

χωρίστηκε από το δικό μου

και στη σκοτεινή θάλασσα

με έψαχνε

όπως πρώτα

όταν δεν υπήρχες ακόμα,

όταν χωρίς να σε διακρίνω

έπλεα στο πλάι σου,

και τα μάτια σου έψαχναν

αυτό που τώρα

– ψωμί, κρασί, έρωτα και θυμό –

σου δίνω με γεμάτα χέρια,

γιατί εσύ είσαι το κύπελλο

που περίμενε τα δώρα της ζωής μου.

Κοιμήθηκα μαζί σου

όλη τη νύχτα, ενώ

η σκοτεινή γη γυρίζει

με ζωντανούς και νεκρούς,

και σαν ξύπνησα ξάφνου

καταμεσής στη σκιά

το μπράτσο μου τύλιγε τη μέση σου.

Ούτε η νύχτα, ούτε ο ύπνος

μπόρεσαν να μας χωρίσουν.

Κοιμήθηκα μαζί σου

και ξύπνησα με το στόμα σου

βγαλμένο από τον ύπνο

να μου δίνει τη γεύση από τη γη,

από τη θάλασσα, από τα φύκια,

από το βάθος της ζωής σου,

και δέχτηκα το φιλί σου

μουσκεμένο από την αυγή

σαν να έφθανε

από τη θάλασσα που μας περιβάλλει.


Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.
Προηγούμενο άρθρο«Η τελευταία συγγνώμη», Μιχάλης Σπέγγος 
Επόμενο άρθρο«Ο τρυφερός καρπός πολυβολείται»
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017. Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ. Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό. Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια... Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων. Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία… Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή… Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.