Ποιος είμαι

Είναι μια φωτογραφία

Εδώ είμαι κάπως μπλε

Κοιτάζοντας μια θάλασσα

Που δεν αγγίζω

Συχνά μπερδεύομαι

Με τις λέξεις

Πού δεν λέγονται

Γιατί δεν καπνίζω πολύ

Μόνο στον ύπνο μου

Ο καφές μου

Από ώρα, παγωμένος

Οι μέρες

Κουρασμένα φορτία κυλούν

Από Παρασκευή σε Δευτέρα

Από Κυριακή σε ποτέ

Όλοι περπατούν δείχνοντας

Τον ήλιο

Εγώ περιμένω μια μέρα

Πού δεν καπνίζω

Πού δεν θρηνώ

Αβίωτους έρωτες

Του ποτέ

Πού δεν λυπάμαι

Που ζω

Ω Θεέ μου

Δεν πειράζει

Μερικές φορές

Να πίνεις πολύ καφέ

Να καπνίζεις πολύ

Να σ’ αγαπώ πολύ

(χωρίς να μ’ αγαπάς)


 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.
Προηγούμενο άρθρο Το κομμό και άλλα παρόμοια
Επόμενο άρθροἈλλὰ τὰ βράδια, Τάσος Λειβαδίτης
Ο Βαγγέλης Ρουσσάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κάρπαθο. Αποφοίτησε από το τμήμα ιστορίας και αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Αγάπησε από παιδί τη Λογοτεχνία, γιατί μέσα από εκείνην ξέφευγε από τον κόσμο που πολλές φορές επιβάλλεται στους ανθρώπους. Έκτοτε ανακάλυψε κι άλλες αγάπες. Όλες είχαν να κάνουν με μικρά - μικρά κομμάτια που κρύβονται μέσα σε ψυχές και περιμένουν να αναδυθούν. Πολλές από τις αγάπες του, τις εφηύρε γιατί ήταν εκείνες που χρειαζόταν, για να μην επιβιώνει μόνο. Τώρα, ξανά μαθαίνει να ψάχνει για χρώματα, και στιγμές και κομμάτια μικρά. Με την γνώση πως δεν θα τα βρει ποτέ όλα. Του αρκεί. Ταξιδεύει.