Και έρχεται η ώρα που

δεν έχεις πια να λογαριάσεις φίλους από άλλες εποχές

από ημερολόγια νιότης

και από συμβάντα καθοριστικά

μιας ζωής πάντα σε

υπερανάλυση αιτιάσεων

πήραν κι αυτοί οι φίλοι

από καιρό τον δρόμο που

δεν έχει επιστροφή

κι έμειναν άγνωστοι

απλοί άχρωμοι άοσμοι

άγνωστοι

ευφάνταστοι κάποτε

απλές σημειώσεις σε

μεγάλους πίνακες

και βιβλία αντίδωρα που

δεν διαβάστηκαν και ποτέ

γιατί ήταν μόνο απλά βιβλία

κι όχι υποσημειώσεις ζωής

που εσύ τα λόγισες – σύμβολα

 

κι αν ερωτηθεί

το πιο σκληρό

το πιο ακέραιο

το πιο καίριο:

” ήταν ανέκαθεν έτσι;”

 

Ήταν.


 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.
Προηγούμενο άρθροΜάταιες Αποφάσεις, Tάσος Λειβαδίτης
Επόμενο άρθροΝύχτα του άγρυπνου έρωτα, Federico Garcia Lorca
Ο Βαγγέλης Ρουσσάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κάρπαθο. Αποφοίτησε από το τμήμα ιστορίας και αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Αγάπησε από παιδί τη Λογοτεχνία, γιατί μέσα από εκείνην ξέφευγε από τον κόσμο που πολλές φορές επιβάλλεται στους ανθρώπους. Έκτοτε ανακάλυψε κι άλλες αγάπες. Όλες είχαν να κάνουν με μικρά - μικρά κομμάτια που κρύβονται μέσα σε ψυχές και περιμένουν να αναδυθούν. Πολλές από τις αγάπες του, τις εφηύρε γιατί ήταν εκείνες που χρειαζόταν, για να μην επιβιώνει μόνο. Τώρα, ξανά μαθαίνει να ψάχνει για χρώματα, και στιγμές και κομμάτια μικρά. Με την γνώση πως δεν θα τα βρει ποτέ όλα. Του αρκεί. Ταξιδεύει.