Ευχές κροτίδες και φιλήματα ανταλλάσσουν

οι άγιες μέρες μεταξύ τους

κι εγώ χτυπώ την πόρτα σου

 

όχι για να εισέλθω μολονότι

κατάλληλο είναι το σώμα που φορώ

με προϋπηρεσία έντιμη μακρά

έξωθεν του Νυμφώνος.

 

Βγες άφοβα.

Όχι ανταπόκριση απόκριση ζητώ

το φίλημα εκείνο που έριξες

από το ύψος ευγενέστατης ευχής

Καλή Ανάσταση

και σφάχτηκε ο λαιμός με το γιακά μου

ήταν από τα κέρματα που ρίχνουμε

στο δίσκο του εθίμου;

ήταν στο τίμιο ξύλο μου αγκίδα

περιγελαστική;

ήταν μια γενναιόδωρη έμπνευση

πτωχής αδιαφορίας;

 

Σε ρωτώ

γιατί δε είδα ταμπελίτσα

δεν είδα να αναγράφεται

το μέγεθος και η σύνθεση της θέρμης

ούτε και είδα τυπωμένη

τη μάρκα των χειλιών σου πουθενά.

Ανώνυμο τελείως

λαθραίο δηλαδή το πως να αισθανθώ.


 

*Από το βιβλίο της “Χλόη Θερμοκηπίου’, εκδ. Ίκαρος 2005.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.
Προηγούμενο άρθροΗ καμπύλη των ματιών σου, Paul Eluard
Επόμενο άρθρο|Νίκος Καρούζος
Γεννήθηκε το Φθινόπωρο του 1990. Έχει αποφοιτήσει από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων και Επικοινωνίας αλλά και από το Τμήμα Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Ασχολείται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία. Η πρώτη της φωτογραφική έκθεση είχε θέμα το νησί της Φολεγάνδρου και παρουσιάστηκε στη Θεσσαλονίκη το 2017. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και έργα της εκτίθενται στην «Ολυμπιακή Δημοτική Πινακοθήκη Σπύρος Λούης» στο Μαρούσι στα πλαίσια της εκδήλωσης «2ο Φεστιβάλ Εικόνας Τέχνης και Πολιτισμού» για το 2017. Αγαπά… τα παιδιά, τα βιβλία, το θέατρο, την ιταλική μουσική, την ησυχία, τη χειμωνιάτικη λιακάδα, την καλοκαιρινή βροχή, τα ταξίδια που ανανεώνουν τις ανάσες της, τη γεύση του καφέ. Συγκινείται με… τους γενναιόδωρους ανθρώπους, την ευγένεια, τις ευχές, τα γράμματα σε σχήμα καλλιγραφικό με κόκκινο στυλό. Επιμένει… να κοιτάζει τον ουρανό γιατί ξέρει -πια- πως δεν έχει μόνο σύννεφα αλλά έχει και ήλιο και φεγγάρι και αστέρια... Πιστεύει… στο Αόρατο, στο Καλό, στις Συναντήσεις των ανθρώπων. Αισθάνεται… Ευγνωμοσύνη, Εμπιστοσύνη, Ελευθερία… Ξεκινά… και ολοκληρώνει την ημέρα της με την ίδια πάντα ευχή… Από μικρή ονειρευόταν να σκαρώσει το δικό της περιοδικό.