Στο πάρκο με συνάντησε το συννεφάκι τού Γκολουάζ. Αιωρούνταν πάνω απ’ την υγρασία των θάμνων. Πού πας, του λέω, και συνέχισα το βροχερό περίπατο. Έψα- χνα ένα café γωνιακό, που το θυμόμουν αμυδρά από παλιό ταξίδι. Μέσα σε άρωμα από κρουασάν, ήσυχος θ’ απολάμβανα την κίνηση του δρόμου. Ρωτήστε με λοιπόν πώς ήτανε αυτό το απόγευμα, για να σας πω ότι βάδιζα με την ομπρέλα μου κι ότι περίσκεπτοι αιώνες μάς συντρόφευαν. Ο χρόνος, να προσθέσω, που ως συνέχεια, μακρινό και πρόσφατο δεν διακρίνει, έπαιζε γνώριμες επαναλήψεις με τον φανοστάτη. Συγκεκριμένα: Αυτή η παλιά βροχή των Γαλατών, κάτω απ’ την ίδια φωταψία πάλι εμφανιζόταν.
Γεννήθηκε και ζει στη Δράμα. Στην Κομοτηνή, σπούδασε Νομική. Ανάμεσα στις πολλές ώρες στα πολλά βιβλία και σημειώσεις για τη σχολή, έβρισκε χρόνο για να διαβάζει και τα άλλα, τα λογοτεχνικά. Αν ρωτήσει κανείς έναν φίλο της, θα την χαρακτηρίσει με δυο λέξεις: βιβλία και καφές.
Στο «Ολόγραμμα» παρουσιάζει – προτείνει βιβλία –όλων των ειδών- που αγαπά και θεωρεί άξια προσοχής.
