Αὐτὴ τὴ μέρα

ἄφησε νὰ σοῦ ἐμπιστευτῶ τὴν ἱστορία μου:

Μελαγχολικός της ζωῆς ἄνεμος εἶμαι

ποὺ νυχτώθηκα καὶ ἀπόμεινα σ᾿ ἕνα χθὲς ἀνάλγητο.

Ἔλα λοιπόν, καὶ μὲ τὰ μάτια σου,

ποῦ ῾ναι καταχνιὰ κι ἐνάστρωση,

τὸ σύθαμπο καὶ τὸ πρωὶ

σὲ μιὰν ἀλλόκοτη σύγκλιση,

ἀνάστειλε τὴ νύχτα μου.

Ἔλα

Κι ἂς εἶναι μοιραῖο πὼς ἀργότερα,

ὅταν ἀνάμεσά μας θ᾿ ἀναδεύεται,

σὲ ἀνυπόφορη μεγέθυνση,

τὸ μυστικό μας τ᾿ ἀδυσώπητο,

-πὼς σημερινοὶ εἴμαστε καὶ ξένοι-

μὲ τὸν ὑποβολέα τῆς πίκρας μου

παμπάλαιο κατευόδιο θ᾿ ἀπαγγείλω πάλι

στὶς ὧρες τὶς ἀγέρωχες,

ποὺ ἀνεβασμένες στὶς σχεδίες τοῦ ἀνέκκλητου

πρὸς ἕνα ἀδηφάγο αὔριο θὰ λάμνουν.

 

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση μέρους της αναρτήσεως είτε ολόκληρης, με οποιαδήποτε μεταβολή του ανωτέρω κειμένου και χωρίς την παράθεση του απευθείας συνδέσμου στην ανάρτηση αυτή που είναι: www.ologramma.art

Οι απόψεις των συντακτών είναι προσωπικές και το ologramma.art δεν φέρει καμία ευθύνη.

Το ologramma.art επιφυλάσσεται για την άσκηση των νομίμων δικαιωμάτων του.

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΑΡΘΡΑΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ