Ετικέτα: Μελπομένη Τ. Λαζαρίδου

Με ξεχνάς τα μάτια σου κλειστά τα χείλη σφραγιστά και χάνομαι στους δρόμους   Βεατρίκη πάψε να γελάς   Μου γελάς το δάκρυ σου νερό το γέλιο σου κενό σαν τον...

Επειδή σε έχω και όχι γιατί σκέφτομαι για σένα γιατί η νύχτα είναι ανοιχτή γιατί η νύχτα περνά και λέω αγάπη γιατί ήρθατε να συλλέξετε την εικόνα σας και...

Ὅταν μιὰν ἄνοιξη χαμογελάσει θὰ ντυθεῖς μία καινούργια φορεσιὰ καὶ θὰ ῾ρθεῖς νὰ σφίξεις τὰ χέρια μου παλιέ μου φίλε Κι ἴσως κανεὶς δὲ σὲ προσμένει νὰ γυρίσεις μὰ...

Είμαι σχεδόν χωρίς επάγγελμα τώρα.   Νεότερη κατασκεύαζα κυρίως διαμαρτυρίες. Αλλά και μεταχειρισμένες καταστάσεις μάζευα που μεταποιούσα εύκολα σε πρωτοτυπίες και παραφορές. Στρωμένη δουλειά. Ευπορούσα.   Τώρα επιδίδομαι στο άσκοπο. Ίσα ίσα τα προς το ζην: επιβαίνω...

Τόσο που σε κοιτάω δένω καρπός ωραίος και μέγας της ομορφιάς και της χαράς Το κορίτσι με το μεγάλο όνομα του λουλουδιού είσαι.  

η ενοχή γεννιέται στην κοιλιά μας γίνεται ενόχληση και ανησυχία και πόνος στην πλάτη   νομίζουμε για χρόνια, περνάμε τις μέρες της ζωής μας έξω από το...

Ὅπως ἡ μέλισσα γύρω ἀπὸ ἕνα ἄγριο λουλοῦδι, ὅμοια κ᾿ ἐγώ. Τριγυρίζω διαρκῶς γύρω ἀπ᾿ τὴ λέξη. Εὐχαριστῶ τὶς μακριὲς σειρὲς τῶν προγόνων, ποὺ δούλεψαν τὴ φωνή, τὴν τεμαχίσαν...

Δεν έχω γράψει ποιήματα μέσα σε κρότους μέσα σε κρότους κύλησε η ζωή μου. Την μιαν ημέρα έτρεμα, την άλλην ανατρίχιαζα μέσα στο φόβο, μέσα στο φόβο πέρασε η ζωή μου. Δεν έχω...

Μεταφέρω ἀπὸ τόπο σὲ τόπο τὴ λύπη μου, αὐτὸ τὸ καλύβι μὲ τὰ ἐλάχιστα πράγματα: τὰ χαρτιά, τὶς μνῆμες, τὶς πέννες μου. Τὸ πιὸ μεγάλο μου ἀπ᾿ ὅλα τὰ...

Αμέτρητοι μέσα μας κατοικούν. Αν σκεφτώ ή αισθανθώ κάτι, αγνοώ Ποιος είναι αυτός που σκέφτεται ή αισθάνεται. Είμαι ο τόπος μόνο όπου σκέφτηκε ή αισθάνθηκε. Ψυχές περισσότερες από μία...