Ετικέτα: Ποίηση

Όταν στρώνεις το τραπέζι πριν καθίσεις να ελέγχεις σχολαστικά την αντικρινή σου καρέκλα αν είναι γερή μήπως τρίζει μήπως χαλάρωσαν οι εγκοπές μήπως φαγώθηκαν οι αρμοί αν υποσκάπτει το σκελετό σκουλήκι γιατί εκείνος...

Τώρα –δειλινό, στα σκαλιά μπροστά στο παλάτι– ο βασιλιάς τής ζητάει να τον συγχωρέσει.   Είναι πιστός – προσπάθησε να μείνει πιστός στη στιγμή: Υπάρχει άλλος τρόπος να είναι αληθινά...

Κάτι ήθελε να πει ο άνθρωπος εκείνος κάτι τραύλιζε. Μα εγώ βιαζόμουν. Κάτι τραύλιζε ως την πόρτα. Ένας άνθρωπος ήθελε να μου μιλήσει κι εγώ βιαζόμουν.  

ΟΥΡΑΝΟΔΡΟΜΙΑ     Δελφίνια  τα  σύννεφα  ταξιδεύουν  στο  ουράνιο  πέλαγος. Ο  χειμώνας  προχωρεί  βαρύθυμος  μ’  έναν  κουτσό  μήνα καθώς  κρατά  τα  χρυσά  δεκανίκια  του  ήλιου.   Είμαστε  μωρά  που  ο  άνεμος ...

Δαντέλα το κορμί σου και γω    αντίχειρας δίχως τριβή

Οι μεγάλοι έρωτες έχουν ήδη πει Καλημέρα, έχουν ανταλλάξει φιλιά, έχουν κάνει σχέδια για το Σαββατοκύριακο. Ίσως έχουν μαλώσει, ίσως τα ξαναβρούν, προσπαθούν, ζουν. Οι μεγάλοι...

Δυστυχισμένα όνειρα τα χρόνια μας περνούν μέσα στην αγωνία οι εφημερίδες λησμονούν όμως μες στην καρδιά μας καίει μια κατακόκκινη πληγή απ’ το παλιό χρυσάφι   Όλο μαζεύουμε τα πράγματά μας τα...

θα έρθει η εποχή που οι άνθρωποi θα διαλέγουν γονιούς, θα διαλέγουν δουλειά, θα διαλέγουν πώς να ζούν. Χρειαζόμαστε έναν θάνατο και όχι λιποθυμίες. Θέλουμε παραβίαση κόκκινου...

Χειμώνας. Καιρός να φάμε λίπος και να δούμε χόκεϊ. Τα κασσιτέρινα πρωινά, ο γάτος, ένα μαύρο γούνινο λουκάνικο με κίτρινα χουντίνεια μάτια, πηδάει στο κρεβάτι και προσπαθεί ν’...

Περιμένω τη μπλε ώρα κάποιον να μου γνέψει να επιστρέψω με την υπόσχεση πως ξύπνησε η ζωή τα όνειρα αναβίωσαν πως θα γεμίσουμε ασημόσκονη ξανά πως έρχεσαι φέρνοντας γαλαξίες λέξεις και χάδια τον...