Ετικέτα: Ποίηση

Μια μεταμφίεση της καρδιάς περιμένει στον καθρέφτη. Άναυδος ψηλαφίζω τα φριχτά αποστήματα της οδύνης κατάλοιπο των λεπτών καθώς αδειάζει η κλεψύδρα. Βεβηλώνουμε το χρόνο που μας δόθηκε με τη λογική του...

Δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήτανε η εποχή, τα βάρη, οι συνθήκες κι άλλοι την πάθανε που τότε είπαν το ναι και δεν ακούσανε των παλιών τις...

Δεν τρέμει, δεν ονειρεύεται πως είναι τάξη δεν ξέρει από φαντασμαγορίες ούτε αποθέωση γνωρίζει ο ασβός στο χιόνι είναι το πεπρωμένο  

Το χειμώνα χωνόμασταν σ’ ένα γιαπί∙ το είχαμε σα δικό μας∙ ανάλογα με τον καιρό αλλάζαμε δωμάτιο.   Την άνοιξη στρώναμε το στρατιωτικό σου μπουφάν∙ οι εξοχές της Σταυρούπολης μοσκοβολούσαν θυμάρι.  

      Δ Ε Λ Τ Ι Ο  Τ Υ Π Ο Υ   Κωνσταντίνος Σύρμος ΕΜΦΑΝΕΙΑ Επιμέλεια  - Διορθώσεις: Μαρία Χρονιάρη  Επιμέλεια έκδοσης : Ιωσήφ Αρνές Εξώφυλλο: Άνα Ζουμάνη Χρονολογία: Νοέμβριος...

Σ’ έπλασα έτσι Τη φανταστική μου αγάπη Τη μόνη παντοτινή   Και στις πλάτες της αγάπης αυτής Της φανταστικής Στήριξα εκατοντάδες στίχους Που προορίζονταν Για μια Αμείλικτη πραγματικότητα.   (Λαικά & Μπλουζ, Εκδόσεις Μετρονόμος 2018)

Κάρπισαν από τώρα οι κυδωνιές κι ας είναι αρχές Αυγούστου. Ένα λαϊκό ρητό λέει πως όταν τόσο νωρίς καρπίζουν είναι σημάδι ότι ακολουθεί δύσκολος χειμώνας.   Ίσως σε ξαναερωτευτώ.  

Ακόμα και η νύχτα σου μοιάζει, η μακρινή νύχτα που θρηνεί σιωπηλά, μέσα στα βάθη της καρδιάς, και τ’ άστρα περνάνε κουρασμένα. Ένα μάγουλο ακουμπάει σ’ ένα άλλο...

Μην πεις πως θε να μ’ αγαπάς αιώνια, σαν δεν ξέρεις ποιοι σπόροι πέφτουν στην ψυχή κι αγάπες νέες ανθίζουν· μην πεις πως θα λησμονηθώ, κι...

Συχνά την κατάρα της ζωής συνάντησα: ήταν ο ρόχθος του φραγμένου ρυακιού, ήταν το τσάκισμα του μαραμένου φύλλου, ήταν το σωριασμένο άλογο.   Καλό δεν γνώρισα, πέρ’ από το...