Ετικέτα: Ποίηση

Ἡ Θήρα γεωλογικῶς συνίσταται ἐξ ἐλαφρόπετρας καὶ πορσελάνης ἐν τῷ κόλπῳ δὲ αὐτῆς... ἐφάνησαν καὶ κατεβυθίσθησαν νῆσοι. Ὑπῆρξε κέντρον ἀρχαιοτάτης θρησκείας ἔνθα ἐτελοῦντο λυρικοὶ χοροὶ αὐστηροῦ καὶ βαρέος...

μία κοπέλα ήρθε μου έφτιαξε το κρεβάτι σφουγγάρισε και κέρωσε το πάτωμα της κουζίνας έτριψε τους τοίχους σκούπισε καθάρισε την τουαλέτα τη μπανιέρα σφουγγάρισε το πάτωμα του μπάνιου κι έκοψε τα νύχια...

Καθένας είναι μια πληγή κι ένα παράπονο κρυφό στάζει σαν βρύση και περιμένει την στιγμή που όρθιος θα σηκωθεί και θα το τραγουδήσει. Καθένας είναι μια πηγή που περιμένει...

Δεν είχα για πάντα βυθιστεί στα κατάμαυρα νερά βγήκα δύσκολα πάλι στον αφρό είδα τον ουρανό να φέγγει και πια δεν νοιαζόμον για το ανεκπλήρωτο παρελθόν δεν προσπαθούσα ξανά να...

(Die nichtnure)   Όχι μόνο οι εφημερίδες όχι μόνο οι φωνές από πίκρα και φόβο κι όχι μόνο ο αγώνας δρόμου με το ταχυδρομείο που λογαριασμούς φέρνει μαντάτα και γράμματα λυπηρά   Όχι μόνο...

Άγιο το κορμί, ν' αγαπά γεννήθηκε, μην το σπαταλάς. *.

Νάναι σά νά μάς σπρώχνει ένας αέρας μαζί πρός έναν δρόμο φιδωτό πού σβεί στά χάη, καί σένα τού καπέλου σου πλατειά καί φανταιζί κάποια κορδέλα του,...

Ήλιος ζεστός και γάργαρο νερό- τρεχούμενο στα χέρια και τις πλάτες μου Ανέγγιχτο από σκλαβιές και ατιμίες πρόσωπο μου γιατί κλαίεις; Εγώ είμαι εδώ *** Ένα πρόσωπο |Γιάννης Ρίτσος Είναι...

Μακάριο το τίποτα Μεταμορφώνομαι Μέσα στην απόγνωση Ακουμπάω επάνω Σε μαύρες πλαστικές Σακούλες Αναθρώσκω στα δέντρα τα πυκνά Για να μυρίσω Λίγο ήλιο Να γευτώ από Την κοντινή Παραλία Το αλάτι Και το ιώδιο Όμορφο αεράκι που φυσάει… Λες...

Είν’ ένας γέροντας. Εξηντλημένος και κυρτός, σακατεμένος απ’ τα χρόνια, κι από καταχρήσεις, σιγά βαδίζοντας διαβαίνει το σοκάκι. Κι όμως σαν μπει στο σπίτι του να κρύψει τα...