Ετικέτα: Ποίηση

ΣΕ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΕΡΗΜΟ ΚΙ ΕΡΕΙΠΩΜΕΝΟ, ζούσε μια χοντρή, βαριά σιωπή, τόσο χοντρή πού ‘χε ξηλώσει όλα τα κουφώματα, τόσο βαριά που ‘χε βουλιάξει...

Ήξερες να δίνεσαι αγάπη μου… Δινόσουνα ολάκερη και δεν κράταγες για τον εαυτό σου παρά μόνο την έγνοια αν ολάκερη έχεις δοθεί…   Όλα μπορούσανε να γίνουνε στον κόσμο αγάπη μου τότε...

  Έλα λίγο, μόνο για λίγο, ζω και ξαναζώ, κάθε μας στιγμή, σε χώρο μυστικό, καρδιά μου σ'ανταμώνω   Έλα λίγο, μόνο για λίγο, μέσα μου σιωπή, μίλα μου εσυ, όλη μου η ζωή...

Είναι εύκολο να επιστρέφεις ν’ αναχωρείς να επιστρέφεις ν’ αναχωρείς και πάλι. Είναι αργά ωστόσο να χειραφετηθείς απ’ την ψευδαίσθηση της ομολογίας. Θηρευτής ονείρων που δεν ήταν θεμιτό να ονειρευτώ. Κάθε...

Στη γύμνια και στην αντιστοιχία Του βλέμματος Θα φορέσουμε την εξάρτηση Από κάτω προς τα πάνω Σπασμωδικά θα αφήσουμε Να φαίνεται λίγο δέρμα Και λίγος άνεμος να μπαίνει στο στόμα Και...

Εδώ γνωρίζω ηλικιωμένους που αν τους ρωτήσεις απαντούν και μόνον τ’ απαραίτητα σε μια γλώσσα παλιά ευγενική σανσκριτική ακατανόητη κι ύστερα πάλι φυγαδεύονται στη μερική τους άνοια, μακρινοί. Πόσα μπορείς να...

Όσο να δέσει κάποιος μέσα μου, έχει πεθάνει. Αλλάζω τις φιλίες σαν πουκάμισα, αλλάζω τις δουλειές, αλλάζω γνώμες. Πάντα το μάτι μου αλλού∙ μόλις ακούσω ναι έτοιμος να σαλπάρω. Κι...

'Ισως η απουσία σου είναι παρουσία, χωρίς εσύ να είσαι, χωρίς εσύ να πας να κόψεις το μεσημέρι σαν ένα γαλάζιο λουλούδι, χωρίς εσύ να περπατάς πιο...

Για τους ερωτευμένους που παντρεύτηκαν Για το σπίτι που χτίστηκε Για τα παιδάκια που μεγάλωσαν Για τα πλοία που άραξαν Για τη μάχη που κερδήθηκε Για τον άσωτο που...

Υπάρχουν κάποιες νύχτες Που ο ύπνος Το παίζει ντροπαλός, Ακατάδεκτος και περιφρονητικός. Κι όλες οι πονηριές Που σκαρφίζομαι για να πάρω Τις υπηρεσίες του με το μέρος μου Είναι άχρηστες σαν...