Ετικέτα: Ποίηση

Πού τήν είδα; Συλλογίζομαι άν στούς δρόμους τήν αντίκρυσα ποτές μου ή στ' αστέρια, τούς χυτούς της φέρνει η ιδέα μου τούς ώμους δίχως χέρια! Δίχως χέρια... Τό...

Είσαι μικρή και τριανταφυλλένια μικρή τριανταφυλλένια κι άλλες φορές, μικρούλα και γυμνή νομίζω πως χωράς μες στην παλάμη μου που έτσι δα να κάνω, σε σφίγγω και σε φέρνω μπροστά...

Η νύχτα, αρμενίζει Όπως χθες, Όπως πάντα, Στα ήρεμα νερά, Στα σιωπηλά, Στα διάφανα, Και η εξοχή, οι πόλεις, Τα δέντρα, Η ύλη Που συστρέφεται με τον αέρα, Όπως χθες, Όπως πάντα, Επ’ άπειρω, Με κατεύθυνση τον...

Αν μπορείς να κρατάς το κεφάλι ψηλά όταν γύρω σου όλοι τον εαυτό τους εχάσαν δειλά, και για τούτο μαζί σου τα βάζουν, στον εαυτό σου...

Μια μέρα θα σου γράψω ένα ποίημα που δε θα μιλάει για τον αέρα ή για τη νύχτα ένα ποίημα χωρίς τα ονόματα των λουλουδιών, χωρίς...

Ζηλεύω τούς μεγάλους δρόμους. Μοναχικοί, τραβοῦν μακρυά, ἐρωτευμένοι μέ τό ἂγνωστο. Ἐνῶ τά δρομάκια, σέρνουνται στίς φτωχογειτονιές᾽ σέ τρομερά ἀδιέξοδα. (Δρόμοι καί δρομάκια |Χρίστος Λάσκαρης. Eκδόσεις Γαβριηλίδης)

Σου έχω μιλήσει για τον παράδεισο – εννοούσα απλά ότι τα μάτια είναι ήλιοι που βλέπουν· η όραση είναι των προσώπων ο νευρικός, απολαυ-στικός Κύριος. Κάθε που σ’...

«Δε μου λείπεις πια. Θέλεις δε θέλεις τώρα θα σου λείπω εγώ.» Σε πόσα κεφάλαια χωρίζεται η Ποίηση; Πόσα σπαράγματα χωράνε στην καρδιά ενός  Ποιητή; Τα μάτια που...

Το «Μονόγραμμα» του Ελύτη αποτελεί έργο καταξιωμένο και ουδεμία ανάγκη έχει της δικής μου επιβεβαίωσης. Παρόλα αυτά, επέλεξα να μιλήσω για αυτό και να...

Κάθε που πέφτει επικίνδυνα το βράδυ, ξυπνάει η φωνή σου μέσα μου και με ρημάζει· κι όταν η νύχτα όλες τις γλυκιές εικόνες διώχνει, προβάλλει εντός μου...