Ετικέτα: Ποίηση

Κάποτε σαν δυο ξένοι θα δίνουμε τα χέρια κι όλη αυτή η πυρκαγιά θα ‘ναι: τα περασμένα οι μέρες που περάσαμε μαζί σχεδόν μια ιστορία τρίτων. Κανένας και...

Η κοπέλα απέναντι στο άλσος συνομιλεί μ’ επιθυμίες κι ατσάκιστα μυστικά. Τα χέρια της δείχνουν τους δρόμους, τα πόδια της προσανάβουν το τραγούδι της χλόης, τα μάτια της...

Ήμουν ερωτευμένος κάποτε μαζί σου, Και να το πω ειλικρινά, ακόμα Σ’αγαπώ, Αλλά ας μη σ’ απασχολεί πλέον αυτό, Αφού δεν πρόκειται πια να σ’ ενοχλώ.     Εγώ σε...

Τελικά ο άνθρωπος ήταν αθώος αφέθηκε ελεύθερος απλή συνωνυμία αποδείχτηκε- όλοι οι έρωτες έρωτες λέγονται...     *Κική Δημουλά

Και σ’ αγαπώ όταν το πρόσωπό σου με ξυπνά στις επτά και τριάντα κι αρχίζει η νέα μέρα με την τρυφερότητα κάποιων χειλιών δίχως κόκκινο κραγιόν. Να σε...

Το σ’ αγαπώ δεν είναι φράση: δε μεταβιβάζει ένα νόημα, αλλά αγκιστρώνεται σε μια οριακή κατάσταση: «αυτήν όπου το υποκείμενο αιωρείται σε μια σχέση αντικατοπτρισμού με τον...

Όλα κάποτε τελειώνουν και ξαναρχίζουν, και αυτοί που ξαναρχίζουν θα είναι όμορφοι.     *Διονύσης Καψάλης

Σκέφτομαι ότι υπάρχουν στον κόσμο άνθρωποι που σε κοιτάζουν και δεν τους κόβεται η ανάσα   Και δεν καταλαβαίνω.     *Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος

Ξέρω τα μάτια σου, ξέρω τα χείλη σου, ξέρω τα μαλλιά σου, ξέρω το σημαδάκι που άφησε φεύγοντας ο κεραυνός – θέλω να πω, ίπταμαι πάλι επί πτερύγων ανέμων, βαδίζω...

Ακούω τη φωνή σου μέσα από την νεκρή ύλη. Οι λέξεις αυτές είναι δικές σου. Ντυμένες με αγάπη, από σένα προς εμένα. Προσεύχομαι και το σώμα μου...