Ετικέτα: Ποίηση

Δημιουργώ ποταμάκια με τα κλάματά μου και γεμίζω ρωγμές πάνω απ' το μέρος της καρδιάς. Σου προσθέτω κομματάκια, να καλύψω τα κενά σου, κι όλο τραβιέμαι κάτω,...

γιατί τώρα ξέρεις: περισσότερο απ’ όλες τις αισθήσεις, η αφή λυτρώνει, η πιο άσημη.       *Νίκος Καρούζος

Δώσ’ μου το χέρι σου Κάνε χώρο για μένα Για να σε οδηγήσω Και να σ’ ακολουθήσω Πέρα απ’ αυτή τη λύσσα Της ποίησης. Άσε τους άλλους να ’χουν Την ιδιαιτερότητα Των...

Έλα εδώ – δεν θα μας βρούν.     *Μανόλης Αναγνωστάκης

Κείνα που θέλεις να φωνάξεις μην τα Πεις. Εκείνο που αποσιωπάς (το μόνο) Σωστά μιλάει.         *Γιάννης Ρίτσος

Γιατί μονάχα η τρυφερότητα έχει τη χάρη να εναρμονίζεται τόσο με το σεβασμό.     *Κώστας Ε. Τσινόπουλος

Δε σε γνωρίζω εσένα που μου λείπεις δεν είσαι εσύ η ανάμνησή σου ούτε το χτύπημα στην πόρτα ούτε το αλάφιασμα στον ύπνο ούτε- ξέρεις τι ώρα είναι για...

Δε μας νοιάζει τι θα αφήσει το φιλί μας μέσα στο χρόνο και στο σκοτάδι   Αγγίξαμε το μέγα άσκοπο που δε ζητά το σκοπό του.   Ο Θεός πραγματοποιεί τον εαυτό του στο...

(Μέρος τρίτο)   Θα πεθάνει. Κάποτε, στο πολύ μέλλον. Μέρα και τοποθεσία άγνωστη. Πολύ άγνωστη, όσο και η ζωή που προσπάθησε κάποτε με τόσο κόπο να ζήσει· άνθρωπος κλειστός και απροσάρμοστος, από τον χρόνο...

Αν κάποια στιγμή με κοίταγες στα μάτια ενώ σου χαμογελούσα θα έβλεπες την λάμψη των ματιών μου, περιμένοντας να αγγίξεις το χέρι μου, να με κρατήσεις...